Salam Maleikum

Salam Maleikum.. zeggen we als begroeting tegen onze dorpsgenoten en nu tegen jullie!

De eerste tekenen van leven zijn woensdag op Facebook gezet.
En nu is het tijd voor een verslag van de eerste week van onze gevoelens en ervaringen.

Eerst terug naar het begin: op weg naar Schiphol.
Samen met papa en mama, Jannike, haar ouders en broer vertrokken wij zaterdag rond 1.00 vanuit Emmen richting Schiphol. Toen we op Schiphol aankwamen hebben we gelijk onze bagage afgeleverd. Gelukkig zonder problemen en tegen een goed tarief een aantal extra kilo’s mee genomen. Nu las ik een week voor vertrek dat ArkeFly, als het vliegtuig te vol zit, de zware koffers achter laat….. Lichte spanning dus! Maar dat verdween snel door een super leuke verrassing, Michelle en José waren toch op Schiphol gekomen, terwijl wij ’s middags afscheid genomen hadden! De eerste tranen waren een feit!
Maar het afscheid nemen stelden we nog even uit door gezellig met elkaar koffie te drinken en te kletsen. Tegen half 5 moesten we toch echt naar de douane. De laatste foto’s, knuffels en kussen waren nu echt een feit! We hadden allemaal wat last van tranen, maar dat hoort er ook een beetje bij! Gelukkig waren Jannike en ik na de douane weer super enthousiast en verdween na een dikke knuffel het verdrietige gevoel gelijk!

Na een goede vlucht van ongeveer 7 uur, helaas een tussenlanding in Faro te Portugal, zijn we op de luchthaven van Banjul aangekomen. En natuurlijk kwamen onze koffers als laatst…. de beelden van onze koffers op Schiphol schoten door mijn hoofd, maar gelukkig is alles veilig aangekomen! haha
Freek-Jan en Alied stonden al op ons te wachten en vertrokken we richting Madiana. Dat is een plaatjes richting het zuiden van Gambia. We zijn terecht gekomen in een hele andere wereld dan we in de stad gewend waren. Het uitzicht is prachtig, maar ook ontzettend bijzonder. Het is hier erg arm, maar de mensen zijn erg aardig en we voelen ons meteen thuis. In Madiana zullen wij ongeveer 6 weken verblijven. We verblijven eerst een week bij Freek-Jan en Alied op de compound. Daar verblijven ook Christine, Alhagy en Yassin met hun kinderen Mohammed en Huja en watchman Ali. Vrijdag vertrekken we naar de compoud hiernaast waar een huis voor Ali is gebouwd en daar mogen we twee kamers gebruiken.
Na de lunch konden we even bijslapen op de heerlijke bedden van de logeerkamer die al helemaal in orde was. ’s Middag hebben we het zwembad opgezet en zijn we met Freek-Jan even naar de local shop gewandeld en hebben we voor het eerst kennis gemaakt met het dorp en de mensen. ’S avonds hebben we een heerlijke maaltijd gehad en vrij snel daarna zijn we gaan slapen.

Maandagmorgen na het ontbijt zijn Jannike en ik met Alied naar de nursery school gelopen waar wij kennis hebben gemaakt met het team en de kids. Op deze school zullen wij een aantal weken gaan lesgeven. De hoofd van de school was speciaal naar de school gekomen om kennis met ons te maken terwijl hij eigenlijk ziek was. Ook hier kregen wij een hartelijk welkom d.m.v. liedjes en daarbij wordt natuurlijk gedanst. Na dit welkom kregen we een rondleiding en hebben wij afgesproken dat wij volgende week dinsdag zullen beginnen.
We konden niet de hele ochtend blijven, want we zouden Ali helpen om zijn huis schoon te maken.
Na de lunch hebben wij materiaal uitgezocht die wij van een collega van Jannike hebben gekregen. Het zijn kaartjes met plaatjes en woorden en dit hebben wij verdeeld in de volgende thema’s: Dieren, gevoelens en lichaamsdelen. Verder hebben wij lesideeën bedacht bij deze thema’s, zodat wij volgende week een begin met een thema kunnen maken. Christine heeft ons nog tips en adviezen gegeven. Christine is lerares en komt uit Engeland , zij heeft natuurlijk veel ervaring met het Engelse onderwijs. Na onze siësta ben ik samen met Jannike naar de shop geweest om beltegoed te kopen voor onze Gambianse nummers. Bij Jannike ging het openkrassen van het eerste kaartje een beetje mis met als gevolg dat de code onzichtbaar was geworden. Tja, we zijn beltgoed kaartjes ook niet meer gewend… dus dat zou ons allemaal kunnen gebeuren ;)! Aan het eind vanmiddag even geborreld, gekletst, soep met brood gegeten en daarna hebben wij plannen gemaakt voor de rest van de week.

Dinsdagmorgen kwam ik iets minder fit aan het ontbijt. Ik had niet zo goed geslapen, want ik viel maar niet in slaap door de warmte. Na het ontbijt hebben wij de keuken ingericht. Van Alied hebben we allemaal spullen kregen die wij deze zes weken mogen gebruiken. Na het theedrinken was het cleaning time. We hebben de was gedaan en jawel onze kamer opgeruimd en gedweild. Alied vond nog allemaal verschillende spelletjes die wij mochten gebruiken. Dit hebben wij gecontroleerd en uitgezocht. Na de lunch even gerust en een film gekeken. Het zwembad is klaar voor gebruik dus konden we even lekker afkoelen, zonnebaden en lezen. ’s Avonds na het eten even gekletst op de veranda waar het dan iets koeler is.

Woensdag
Na het ontbijt zijn we met Freek-Jan en Alied richting de stad gereden. Wij zijn afgezet vlak bij de Big Tree in Latrikunda en zijn we naar de Marie Rita’s school gelopen. Daar hebben we kennis gemaakt met de studenten van de Stenden Hogeschool. Dat was erg leuk om even ervaringen te wisselen. Marie was helaas ziek, maar Charles kwam gelukkig wel langs. Met Charles zijn we naar QCell gelopen voor een internet kaartje voor in onze Iphone. Wij hebben nu overal internet, dus dat is ideaal. Bij de compound in Madiana is ook weer Wifi zodat we goed contact met Nederland kunnen houden via Whatsapp, Skype en Facebook. (Zolang de verbinding het doet) Mijn Nederlands nummer is dus wel even buiten gebruik dus hier mijn Gambiaans Internet nummer: 3706778.
Toen we met Charles terug waren op de Marie Rita’s School kwam Modou de studenten ophalen. Wij stonden daar als verrassing voor Modou. Alhagy had wel aan Modou verteld dat er oude studenten waren, maar hij wist geen namen. Modou was helemaal blij ons weer te zien. De studenten werden afgezet bij de CCLK school en daar hebben Jannike en ik even kennisgemaakt met de nieuwe leraren. Modou heeft ons afgezet bij Paradiso en daar hebben we heerlijk geluncht. Ook daar werden we weer herkend, dat is wel erg leuk.
Met een beetje spanning liepen we gelukkig gemakkelijk het Senegambia hotel binnen. Daar konden we handig gebruik maken van de Wifi en heb ik met papa en mama geskypt en de eerste tekenen van leven geplaatst op facebook met foto’s.
Toen hebben we ons snel omgekleed in de wc en gingen we op weg naar het zwembad. Want pfff wat is het heet deze dagen! Dik in de 30 graden (37) en een hoge luchtvochtigheid. Maar we mogen niet klagen. Toen we richting het zwembad liepen hebben we eerst een aantal zaken besproken met Solomon van het animatieteam. Solomon brengt ons elke maandag naar de school in Faraba Kairaba van de stiching van Hand in Hand Gambia.
Daarna hebben we onze andere vrienden ontmoet en even geregeld dat we hier altijd welkom zijn en zij een bedje voor ons regelen! Ideaal deze contacten, ook nu wij niet in het hotel verblijven .
Om half 5 zijn we Alhagy gaan opzoeken. Alhagy is een taxichaffeur voor toeristen en rijdt elke dag naar het Senegambia. Wij kunnen dus als we willen met hem mee en terug rijden. Dat maakt het voor ons iets makkelijker om naar de bewoonde wereld te gaan. We zijn nog even langs de supermarkt Right Choise geweest om de eerste belangrijke boodschappen te halen.

Donderdag
Vandaag gingen we met Christine mee naar Jambanjely, dat is een plaatjes richting het zuiden. Christine heeft daar een school die zij ondersteunt. Het is een grote basisschool en een middelbare school, meer dan 1000 leerlingen. De heenreis van driekwartier was ook voor ons weer erg indrukwekkend. We blijven ons verbazen…. De armoede zal nooit wennen. De school is op een mooi ruim terrein en wij werden hartelijk ontvangen. Een leraar leidde ons door de school, dat hield in: alle klassen naar binnen, wij moesten ons voorstellen en als welkom een liedjes en/of een dansje. De middelbare school klassen stelden ook vragen aan ons over Nederland of over onze baan. Aan het eind van de ochtend waren we ons praatje na 20 keer wel zat en we waren bijna opgelost door de warmte. Toen het tijd was om pauze te houden stopte onze rondleiding en gingen we daarna weer terug naar Madiana. Na de lunch even een siësta gehouden en afgekoeld in het zwembad. Ook ben ik even in de zon gaan liggen, want ik moet wel een beetje moeite gaan doen om bruin te worden in deze vier maanden! ;)
Aan het einde van de middag zijn we met Freek-Jan naar Tanji gereden, daar moest hij iets bespreken met een kruidendokter, een bijzondere man moest het zijn. Helaas was deze man niet aanwezig. Daarna moest FJ naar een Lodge van een Nederlandse mevrouw. Zij ontvangt ook gasten etc. Na het gesprek, kregen wij een rondleiding op de lodge. Prima, maar eenvoudig, Jannike en ik zijn toch blij dat we daar niet hoeven te overnachten. Toch even leuk om hier geweest te zijn.

Vrijdag. Vanmorgen zijn Jannike en ik na het ontbijt onze spullen gaan inpakken. Vandaag verhuizen we naar Ali’s huis. Er ontstond lichte paniek toen mijn koffer niet meer dicht kon. Ik dacht echt dat ik hem gesloopt had door hem zo vol te proppen dat hij thuis bijna niet meer dicht wou, maar dat was me toen wel gelukt. Na wat prutsen bleek hij toch weer te sluiten dus hoef ik hier geen nieuwe koffer hier aan te schaffen! Jannike had hetzelfde probleem, maar ook dat is goed gekomen.
Jannike en ik gingen even samen het dorp verkennen en een bezoekje brengen aan de kleine markt. Gelukkig waren de vrouwen heel beleefd en kregen we geen gedoe waar we dingen gingen kopen. Drie uien, twee courgettes en een paar eurocent lichter hadden we het begin van onze uitzet binnen gehaald. Daarna langs een paar local shops gegaan om nog een zakje suiker, 4 kopjes rijst en een fles olie te kopen. Vanaf maandag gaan we af en toe zelf koken, dus verzamelen we ons avondeten. Ik kon op de terug weg een heel oud vrouw begroeten en aan haar vragen hoe het gaat in het Mandinka, de taal van de mensen hier. Die oude vrouw vond het prachtig en begon aan het eind te klappen. Zo komen we toch een beetje in contact met de locals hier.
Na de middag is het verhuizen gestart. De tafel en twee stoelen schoongemaakt en op de veranda gezet, de bedden waren deze week al verhuisd en ’s avonds hebben we onze tassen met spullen daar heen gebracht en alles uitgepakt. En toen een big suprise: Alhagy kwam met zijn auto vol met dozen ons terrein op rijden, onze dozen zijn gearriveerd. Deze dozen zouden in een container zitten die een aantal weken vertraging had, dus hier hadden wij helemaal niet op gerekend. Maar dit kwam super uit, zo konden we gelijk onze eigen spullen uitpakken en gebruik. Een nieuw avontuur voor ons gaat beginnen in Ali’s huis.

Zaterdagmorgen hadden we afgesproken met de studenten van Stenden en alle leraren van de CCLK school en Marie Rita’s school samen met de voorzitter Richard Mendy. ’s Morgen zijn we vroeg opgestaan om tegen 10 voor 8 met Alhagy richting het Senegambia te vertrekken. Je zult het niet geloven maar om 20 voor 8 stond Alhagy al klaar om te gaan. Huh??? Jannike en ik waren helemaal nog niet klaar! Gambianen zijn namelijk BIJNA ALTIJD te laat, maar te vroeg zijn ze nooit! Dus wij in lichte stress snel onze spullen bij elkaar gepakt en vertrokken we mooi op tijd. We moesten nog even een dik uur wachten voordat we zouden vertrekken, gelukkig konden wij gemakkelijk het hotel binnen lopen en gratis gebruik maken van de wifi. Bij de winkels even een ontbijt gescoord en drinken.
Bij de CCLK aangekomen bleek er nog niemand te zijn. Vrij snel kwam Richard aangelopen, maar na 25 min. verder nog niemand. Volgens ons ging hier iets mis… En later volgens Richard ook, want alle leraren dachten dat het afgelast was.
Maar goed, de studenten gingen weer terug naar het hotel en Jannike en ik zijn lopend naar Marie’s compound gaan zoeken. We dachten er bijna te zijn dus vroegen we een vriendelijke meid waar Marie woont. Marije?? Jannike?? vroeg ze vriendelijk in het Engels. Bij ons ging niet direct een belletje te rinkelen, maar het bleek ook een CCLK member te zijn, Anna, die wij twee jaar geleden wel eens hadden gezien en mee geweest is op uitstapjes. Zij had ons beter onthouden. Bij Marie aangekomen gezellig bij gekletst over haar leven, haar eigen school (Marie Rita’s School) en over ons project. Marie was erg enthousiast en we hebben haar ook alvast de methode gegeven om door te lezen. Modou heeft ons bij Marie opgehaald en afgezet bij GTS Appartementen, hier willen wij vanaf eind december overnachten. Het zag er prima uit, schoon en mooie kamers, maar we gaan nog even terug om de baas te ontmoeten.
Na de lunch even heerlijk gerelaxt bij het zwembad van het hotel en nog wat bekenden ontmoet. Met Alhagy weer terug gegaan naar Madiana, super een taxichauffeur als buurman. Onderweg een goed gesprek gehad over de President en zijn manier van regeren. De president zou namelijk over de snelweg rijden en dan worden alles afgezet en gaat iedereen staan wachten en zwaaien. Gelukkig mochten wij nog net verder rijden en hoefden we daar geen uur te wachten. Maar een goed gesprek kwam er wel uit voort, erg interessant.
’s Avonds nog even een film afgekeken en wouden we op tijd slapen, maar wij raken niet uigepraat dus was het vanmorgen voor mijn gevoel nog erg vroeg.

Zondag, vandaag ontbeten bij onze buren. Gezellig met iedereen op zondag aan tafel. Daarna zijn we met Freek-Jan naar de compound geweest van Marie, zij is een verloskundige vlak bij Madiana. Wij hebben haar kleine, maar schone en goede kliniek bezocht. Dankzij veel hulp uit Nederland kan zijn goed haar werk doen en veel kinderen gezond ter wereld laten komen. Prachtig om te zien. Toen was het cleaning time. We hebben de logeerkamer bij Alied en Freek-Jan schoon gemaakt, onze eigen kamer hier bij Ali en we hebben onze was gedaan. Toen het tijd was voor de lunch kwam Yassin ons uitnodigen (De vrouw van Alhagy) voor de lunch. Daar zeiden we geen nee tegen en hebben we gezellig met z’n allen op de grond gezeten en gegeten uit een schaal met eten. Het smaakt heerlijk, rijst met vis en groente, zeker voor herhaling vatbaar! Yassin gaat ons binnenkort leren hoe je Gambiaans moet koken, super leuk! Na de lunch geskypt met mijn ouders en daarna even een duik genomen in het zwembad van de buren. Wel even heerlijk om zo de middag af te sluiten. Nu zit ik lekker op de veranda naar de ondergaande zon te kijken en dit verslag te typen.

Morgen gaat ons werk hier op de scholen beginnen. We starten morgen op de school van Hand in Hand Gambia en wij zijn erg benieuwd naar deze school. De rest van de week zullen wij les gaan geven op de kleuterschool tegen over onze compound. Wij hebben er super veel zin in.

Door de vele indrukken en bezoekjes is het verslag erg lang geworden. Ik hoop dat jullie een indruk hebben gekregen van onze eerste week!
Tussendoor zal ik op mijn Facebook foto’s en kleine berichtjes plaatsen en elke zondag een verslag op waarbenjij online zetten. Leuk dat jullie mij volgen en een reactie is altijd fijn om te lezen! :)

Tot volgende week

Liefs Marije Xx