THE M&J GIRLS
Blijf op de hoogte en volg Marije
31 December 2013 | Gambia, Bijilo
Week 7
Hallo Allemaal,
Deze week hebben we lekker in het hotel doorgebracht met José en Michelle. We hebben oude herinneringen van twee jaar geleden opgehaald . Genoten van het weer, de gezelligheid, lekker uit eten gaan en ’s avonds gezellig stappen.
Maandag zijn Jannike en ik op tijd met Solomon vertrokken naar Faraba Kairaba. Een beetje gespannen stapten we bij de school uit, omdat er vandaag een gesprek gepland stond met de headmaster en alle teachers. Na onze dag lesgeven twee weken geleden, hadden we een vervelend gevoel. Nu was het tijd om onze punten aan te stippen, maar ook belangrijk om te weten wat zij precies verwachten. Om 9 uur opende Solomon het gesprek en zaten we met zijn allen om de tafel. Wij hebben duidelijk verteld dat we het gevoel hebben dat de interesse niet zo groot is en dat wij niet kunnen werken als er kinderen worden geslagen. De headmaster nam het woord en vertelde dat het allemaal lastig is, omdat ze nog niet zolang open zijn. Hun verwachtingen hebben ze verteld, namelijk rekenen, Engels praten en lezen. Hier zullen wij na de kerstvakantie flink mee aan de slag gaan, alleen is het lastig met maar een dag in de week. Daarnaast hebben we afgesproken dat wij allebei in een andere klas zullen gaan lesgeven. Zo gezegd, zo gedaan! Gelijk allebei in een andere klas begonnen met een rekenles, waarin de nummers 1 t/m 5 werden aangeboden. De kinderen kregen een werkblad, waarbij ze het aantal cirkels bij het nummer moesten tekenen. Bij een aantal kinderen ging dit erg goed, maar de merendeel van de kinderen heeft deze opdracht niet begrepen. De kinderen hebben nog geen begrip van de getallen. Ik heb de leraar ook geadviseerd om deze activiteit regelmatig te herhalen, zodat kinderen getallen gaan herkennen maar ook weten hoeveel 3 nu eigenlijk is. Na de pauze heb ik met de kinderen in hoeken gewerkt! Ze hebben hier ontzettend veel en mooi materiaal, waar de kinderen heerlijk mee aan de slag kunnen. Wij kunnen nu laten zien op welke manier de leerkrachten dit kunnen gebruiken. Alle kinderen waren druk in de weer met ontwikkelingsmateriaal, leuk om te zien.
Een tegenvaller was dat we nog steeds zagen dat de leerkrachten van Nursery 1&2 in en uit lopen en geen structuur hebben. Helaas kunnen wij ons niet in tweeën verdelen. Samen met Maartje van Hand in Hand Gambia hebben wij besloten eerst alleen les te zullen geven in Nursery 3 & 4 om de kinderen hier klaar te stomen voor de Primary school.
Nu is het eerst kerstvakantie en in het nieuwe jaar gaan we er gewoon weer volop tegenaan!!
Nadat we er weer waren uit Faraba, zijn we met z’n vieren naar een kledingmaker bij de Turntable gegaan. De zus van Yassin werkt daar en volgens Yassin kunnen ze daar kleding heel goed namaken. Wij hadden stof op de markt van Serrekunda gekocht en we wilden José en Michelle de broek als cadeau geven. We hadden twee verschillende broeken mee genomen, zodat José en ik hetzelfde model zouden krijgen en Jannike en Michelle ook het zelfde model. De eigenaar had onze maten genoteerd en vrijdag zouden de broeken klaar zijn.
Tennisles
Dinsdagochtend stond er een tennisles op het programma. We hadden de tennisleraar van het hotel beloofd om te gaan tennissen. Jannike en Michelle waren niet fit, dus hebben José en ik allebei onze sportoutfits aangetrokken en vertrokken we vol goede moed naar de tennisbaan. Ik heb nog nooit echt getennist, dus ik voelde lichte spanning. José daarentegen heeft in haar jeugdjaren op tennis gezeten. Nadat we eerst een half uur moesten wachten tot de baan vrij was, konden we met de tennisles beginnen. Gelukkig begon Balla bij het begin en leerde ik snel de voorhand en de backhand. Dit ging best goed, alleen het richten en met beleid (lees met niet te veel power) een bal slaan zijn mijn leerpunten. Balla had leuke opdrachten en alles moest in een heel vlot tempo. Daar moest ik even aan wennen, zweten met dit warme weer in de brandende zon, 6 weken heb ik niet gesport, shit waar is de conditie gebleven. Ik heb mij al aangepast aan het Gambiaanse leven, rustig aan en geen drukte. Maar daar had deze fanatieke tennisleraar geen boodschap aan, want alles moest in een looppasje en stil staan hoorde daar ook niet bij. Michelle deed ook nog even mee, zodat we konden dubbelen. Na afloop hadden we een goed gevoel aan deze tennisles over gehouden en het lijkt ons leuk om in Nederland weer eens samen te gaan tennissen.
Woensdag hebben we ook heerlijk genoten van de zon, zwembad en de zee. ’s Avonds zijn we nog even uit geweest met de studenten van Stenden en de leerkrachten van de CCLK en Marie Rita’s
Donderdag wilden Michelle en José graag een trip gaan doen. Jannike en ik hadden al wat ideeën gekregen dus hadden we met Alhagy afgesproken om op pad te gaan. We zijn als eerst naar de markt van Serrekunde gegaan. Wij waren daar al eens geweest en dat is toch echt iets wat je gezien moet hebben. Omdat we nog vrij vroeg waren, was het rustig en waren veel kleine shops nog niet openen. Hierdoor konden we vlot over de markt lopen en hebben we de verschillende onderdelen gezien o.a. de kledingmarkt, de sieraden en souvenirs markt en de Lady’s markt. Op de Lady’s markt wordt allerlei voedsel verkocht zoals; verschillende soorten groeten,fruit, vis ,vlees en kruiden. Dit gedeelte wordt de Lady’s markt genoemd, omdat hier voornamelijk vrouwen komen die hier elke dag hun ingrediënten voor het eten kopen. Wij kijken elke keer onze ogen uit wat je hier allemaal kunt kopen, want echt ALLES is hier verkrijgbaar!
Na de markt zijn we doorgereden naar Lamin Logde. Deze logde ligt aan de mangroven van de Gambian River. We kregen eerst een korte rondleiding en daarna hebben we bij de logde iets gedronken. De meiden hoefden niet te varen door de mangroven, dus gaan Jannike en ik dat ervaren met onze ouders. Het was vandaag een bewolkte en winderige dag, een stukje koeler, dus echt lekker weer om te varen was het niet.
Daarna waren er geen plannen meer en zijn we nog even langs het huis in Bijilo geweest. We wilden het nog een keer met de meiden en met Alhagy bezoeken, zodat we even wat meer meningen konden horen. Na dit bezoek waren we nog steeds enthousiast en hebben we besloten om vanaf volgende week in dit huis te gaan verblijven. Dit huis ligt in Bijilo, dichtbij de Turntable en 10 minuten rijden vanaf Senegambia. Vanaf deze plek kunnen wij makkelijker gebruik maken van het lokale transport om goedkoper ergens naar toe te gaan. Een Nederlandse echtpaar heeft dit huis gebouwd met alles erop en eraan. Een watchman zorgt ervoor dat alles goed beveiligd is en houdt de boel goed in de gaten. Zo hebben we geen last van andere huurders en kunnen we in alle rust hier nog 8 weken verblijven.
Vrijdag konden we onze Afrikaanse broeken ophalen bij de kledingmaker. Met een gele taxi, deze taxi’s worden gebruikt door de lokale mensen, zijn we naar de kledingmaker bij de Turntable gegaan. Inmiddels weten Jannike en ik dat een ritje met deze taxi 8 dalasi per persoon is, dus met z’n vieren zijn we maar 32 dalasi kwijt (54 dalasi is 1 euro). Toch proberen de meeste chauffeurs ons eerst op te lichten door de hoofdprijs te vragen, maar gelijk hebben ze! Vaak weten de blanken niet ( Wij ook nog vaak niet) hoe duur die taxi’s zijn en voor ons is het sowieso al erg goedkoop. Maar wij moeten goed op onze centen letten dus houden wij die 8 dalasi per persoon aan ;)!
Toen we bij de kledingmaker aankwamen kregen we al gelijk te horen dat alle broeken nog niet klaar waren, tja dit hadden we kunnen verwachten. Maar de eigenaar beloofde dat aan het einde van de middag alle broeken klaar zouden zijn. We zijn dus we terug gegaan naar het hotel en rond 6 uur deden we een twee poging. Toen kregen we de mededeling dat de maker nog met de laatste broek bezig was. We mochten ondertussen even een kijkje nemen in het atelier. Achter de winkel was een binnenplaatst en helemaal achteraan was een kamer waar allemaal mannen achter naaimachines zaten om kleding in elkaar te zetten. Ook waren en jongens druk aan het strijken en patronen uit te knippen. Wij hadden niet verwacht dat deze winkel een soort van kledingfabriekje had achter de zaak. Wij vonden het wel erg interessant om te zien en we mochten dan ook een paar foto’s nemen. Na ongeveer een uur te hebben gewacht waren alle broeken eindelijk klaar en waren we blij met het eindresultaat.
Snel terug naar het hotel, om ons klaar te maken voor het diner. We hadden Marie uitgenodigd om gezellig met ons te gaan eten. Wij hebben een leuke en gezellige avond gehad en Jannike en ik zijn door Marie uitgenodigd om kerst bij haar te komen vieren.
Zaterdagavond zouden we voor de laatste keer uitgaan en wilden we Michelle ook de lokale bars in Latrikunda laten zien. Samen met Ben en een aantal andere bekenden van de CCLK (Peter, Pierre, Lois, Pascal) gingen we eerst naar een Talentenshow. Alle ex-pabostudenten van twee jaar geleden kunnen dat vast, net als ons, nog heel goed herinneren! ;) Gelukkig duurde het nu iets minder lang en zijn we na een aantal acts vertrokken naar de local bar vlakbij Ben’s huis. Daar hebben we gezellig gedanst en rond 3 uur heeft Modou ons weer opgehaald en veilig terug gebracht naar het hotel.
Zondag voelde ik mij een beetje minder. Ik heb al een aantal dagen ontzettend last van vastzittende hoest. Van dit hoesten wordt ik ontzettend moe en natuurlijk ook van de vele avondjes stappen van deze week. Dus heb ik even bij het zwembad gelegen, maar daarna heb ik lekker tot 3 uur in onze kamer geslapen. Daarna had ik geen zin meer om in de zon te gaan en ben ik naar de lobby gegaan om te internetten. Ik heb foto’s op Facebook gezet en kon ik lekker rustig Skypen met papa en mama en daarna met Rik en Janieke.
’s Avonds hebben we de laatste avond met z’n vieren afgesloten bij de wok en daarna hebben we nog op onze kamer gezellig gekletst en cadeautjes uitgepakt.
Morgen zullen we de meiden uitzwaaien en gaan we zelf ook weer verhuizen. We gaan eerst naar Madiana om de rest van onze spullen op te halen en daarna brengt Alhagy ons naar Bijilo. Hier zullen we de rest van ons verblijf wonen. Vanaf januari gaan we onze leeslessen geven op de scholen waar we twee jaar geleden ook zijn geweest, de Marie Rita’s school en de CCLK school. We gaan nu eerst
genieten van de kerstdagen en Oud&Nieuw.
Wij wensen jullie allemaal hele fijne feestdagen en een KNALLEND 2014!
Liefs Marije Xx
Hallo Allemaal,
Deze week hebben we lekker in het hotel doorgebracht met José en Michelle. We hebben oude herinneringen van twee jaar geleden opgehaald . Genoten van het weer, de gezelligheid, lekker uit eten gaan en ’s avonds gezellig stappen.
Maandag zijn Jannike en ik op tijd met Solomon vertrokken naar Faraba Kairaba. Een beetje gespannen stapten we bij de school uit, omdat er vandaag een gesprek gepland stond met de headmaster en alle teachers. Na onze dag lesgeven twee weken geleden, hadden we een vervelend gevoel. Nu was het tijd om onze punten aan te stippen, maar ook belangrijk om te weten wat zij precies verwachten. Om 9 uur opende Solomon het gesprek en zaten we met zijn allen om de tafel. Wij hebben duidelijk verteld dat we het gevoel hebben dat de interesse niet zo groot is en dat wij niet kunnen werken als er kinderen worden geslagen. De headmaster nam het woord en vertelde dat het allemaal lastig is, omdat ze nog niet zolang open zijn. Hun verwachtingen hebben ze verteld, namelijk rekenen, Engels praten en lezen. Hier zullen wij na de kerstvakantie flink mee aan de slag gaan, alleen is het lastig met maar een dag in de week. Daarnaast hebben we afgesproken dat wij allebei in een andere klas zullen gaan lesgeven. Zo gezegd, zo gedaan! Gelijk allebei in een andere klas begonnen met een rekenles, waarin de nummers 1 t/m 5 werden aangeboden. De kinderen kregen een werkblad, waarbij ze het aantal cirkels bij het nummer moesten tekenen. Bij een aantal kinderen ging dit erg goed, maar de merendeel van de kinderen heeft deze opdracht niet begrepen. De kinderen hebben nog geen begrip van de getallen. Ik heb de leraar ook geadviseerd om deze activiteit regelmatig te herhalen, zodat kinderen getallen gaan herkennen maar ook weten hoeveel 3 nu eigenlijk is. Na de pauze heb ik met de kinderen in hoeken gewerkt! Ze hebben hier ontzettend veel en mooi materiaal, waar de kinderen heerlijk mee aan de slag kunnen. Wij kunnen nu laten zien op welke manier de leerkrachten dit kunnen gebruiken. Alle kinderen waren druk in de weer met ontwikkelingsmateriaal, leuk om te zien.
Een tegenvaller was dat we nog steeds zagen dat de leerkrachten van Nursery 1&2 in en uit lopen en geen structuur hebben. Helaas kunnen wij ons niet in tweeën verdelen. Samen met Maartje van Hand in Hand Gambia hebben wij besloten eerst alleen les te zullen geven in Nursery 3 & 4 om de kinderen hier klaar te stomen voor de Primary school.
Nu is het eerst kerstvakantie en in het nieuwe jaar gaan we er gewoon weer volop tegenaan!!
Nadat we er weer waren uit Faraba, zijn we met z’n vieren naar een kledingmaker bij de Turntable gegaan. De zus van Yassin werkt daar en volgens Yassin kunnen ze daar kleding heel goed namaken. Wij hadden stof op de markt van Serrekunda gekocht en we wilden José en Michelle de broek als cadeau geven. We hadden twee verschillende broeken mee genomen, zodat José en ik hetzelfde model zouden krijgen en Jannike en Michelle ook het zelfde model. De eigenaar had onze maten genoteerd en vrijdag zouden de broeken klaar zijn.
Tennisles
Dinsdagochtend stond er een tennisles op het programma. We hadden de tennisleraar van het hotel beloofd om te gaan tennissen. Jannike en Michelle waren niet fit, dus hebben José en ik allebei onze sportoutfits aangetrokken en vertrokken we vol goede moed naar de tennisbaan. Ik heb nog nooit echt getennist, dus ik voelde lichte spanning. José daarentegen heeft in haar jeugdjaren op tennis gezeten. Nadat we eerst een half uur moesten wachten tot de baan vrij was, konden we met de tennisles beginnen. Gelukkig begon Balla bij het begin en leerde ik snel de voorhand en de backhand. Dit ging best goed, alleen het richten en met beleid (lees met niet te veel power) een bal slaan zijn mijn leerpunten. Balla had leuke opdrachten en alles moest in een heel vlot tempo. Daar moest ik even aan wennen, zweten met dit warme weer in de brandende zon, 6 weken heb ik niet gesport, shit waar is de conditie gebleven. Ik heb mij al aangepast aan het Gambiaanse leven, rustig aan en geen drukte. Maar daar had deze fanatieke tennisleraar geen boodschap aan, want alles moest in een looppasje en stil staan hoorde daar ook niet bij. Michelle deed ook nog even mee, zodat we konden dubbelen. Na afloop hadden we een goed gevoel aan deze tennisles over gehouden en het lijkt ons leuk om in Nederland weer eens samen te gaan tennissen.
Woensdag hebben we ook heerlijk genoten van de zon, zwembad en de zee. ’s Avonds zijn we nog even uit geweest met de studenten van Stenden en de leerkrachten van de CCLK en Marie Rita’s
Donderdag wilden Michelle en José graag een trip gaan doen. Jannike en ik hadden al wat ideeën gekregen dus hadden we met Alhagy afgesproken om op pad te gaan. We zijn als eerst naar de markt van Serrekunde gegaan. Wij waren daar al eens geweest en dat is toch echt iets wat je gezien moet hebben. Omdat we nog vrij vroeg waren, was het rustig en waren veel kleine shops nog niet openen. Hierdoor konden we vlot over de markt lopen en hebben we de verschillende onderdelen gezien o.a. de kledingmarkt, de sieraden en souvenirs markt en de Lady’s markt. Op de Lady’s markt wordt allerlei voedsel verkocht zoals; verschillende soorten groeten,fruit, vis ,vlees en kruiden. Dit gedeelte wordt de Lady’s markt genoemd, omdat hier voornamelijk vrouwen komen die hier elke dag hun ingrediënten voor het eten kopen. Wij kijken elke keer onze ogen uit wat je hier allemaal kunt kopen, want echt ALLES is hier verkrijgbaar!
Na de markt zijn we doorgereden naar Lamin Logde. Deze logde ligt aan de mangroven van de Gambian River. We kregen eerst een korte rondleiding en daarna hebben we bij de logde iets gedronken. De meiden hoefden niet te varen door de mangroven, dus gaan Jannike en ik dat ervaren met onze ouders. Het was vandaag een bewolkte en winderige dag, een stukje koeler, dus echt lekker weer om te varen was het niet.
Daarna waren er geen plannen meer en zijn we nog even langs het huis in Bijilo geweest. We wilden het nog een keer met de meiden en met Alhagy bezoeken, zodat we even wat meer meningen konden horen. Na dit bezoek waren we nog steeds enthousiast en hebben we besloten om vanaf volgende week in dit huis te gaan verblijven. Dit huis ligt in Bijilo, dichtbij de Turntable en 10 minuten rijden vanaf Senegambia. Vanaf deze plek kunnen wij makkelijker gebruik maken van het lokale transport om goedkoper ergens naar toe te gaan. Een Nederlandse echtpaar heeft dit huis gebouwd met alles erop en eraan. Een watchman zorgt ervoor dat alles goed beveiligd is en houdt de boel goed in de gaten. Zo hebben we geen last van andere huurders en kunnen we in alle rust hier nog 8 weken verblijven.
Vrijdag konden we onze Afrikaanse broeken ophalen bij de kledingmaker. Met een gele taxi, deze taxi’s worden gebruikt door de lokale mensen, zijn we naar de kledingmaker bij de Turntable gegaan. Inmiddels weten Jannike en ik dat een ritje met deze taxi 8 dalasi per persoon is, dus met z’n vieren zijn we maar 32 dalasi kwijt (54 dalasi is 1 euro). Toch proberen de meeste chauffeurs ons eerst op te lichten door de hoofdprijs te vragen, maar gelijk hebben ze! Vaak weten de blanken niet ( Wij ook nog vaak niet) hoe duur die taxi’s zijn en voor ons is het sowieso al erg goedkoop. Maar wij moeten goed op onze centen letten dus houden wij die 8 dalasi per persoon aan ;)!
Toen we bij de kledingmaker aankwamen kregen we al gelijk te horen dat alle broeken nog niet klaar waren, tja dit hadden we kunnen verwachten. Maar de eigenaar beloofde dat aan het einde van de middag alle broeken klaar zouden zijn. We zijn dus we terug gegaan naar het hotel en rond 6 uur deden we een twee poging. Toen kregen we de mededeling dat de maker nog met de laatste broek bezig was. We mochten ondertussen even een kijkje nemen in het atelier. Achter de winkel was een binnenplaatst en helemaal achteraan was een kamer waar allemaal mannen achter naaimachines zaten om kleding in elkaar te zetten. Ook waren en jongens druk aan het strijken en patronen uit te knippen. Wij hadden niet verwacht dat deze winkel een soort van kledingfabriekje had achter de zaak. Wij vonden het wel erg interessant om te zien en we mochten dan ook een paar foto’s nemen. Na ongeveer een uur te hebben gewacht waren alle broeken eindelijk klaar en waren we blij met het eindresultaat.
Snel terug naar het hotel, om ons klaar te maken voor het diner. We hadden Marie uitgenodigd om gezellig met ons te gaan eten. Wij hebben een leuke en gezellige avond gehad en Jannike en ik zijn door Marie uitgenodigd om kerst bij haar te komen vieren.
Zaterdagavond zouden we voor de laatste keer uitgaan en wilden we Michelle ook de lokale bars in Latrikunda laten zien. Samen met Ben en een aantal andere bekenden van de CCLK (Peter, Pierre, Lois, Pascal) gingen we eerst naar een Talentenshow. Alle ex-pabostudenten van twee jaar geleden kunnen dat vast, net als ons, nog heel goed herinneren! ;) Gelukkig duurde het nu iets minder lang en zijn we na een aantal acts vertrokken naar de local bar vlakbij Ben’s huis. Daar hebben we gezellig gedanst en rond 3 uur heeft Modou ons weer opgehaald en veilig terug gebracht naar het hotel.
Zondag voelde ik mij een beetje minder. Ik heb al een aantal dagen ontzettend last van vastzittende hoest. Van dit hoesten wordt ik ontzettend moe en natuurlijk ook van de vele avondjes stappen van deze week. Dus heb ik even bij het zwembad gelegen, maar daarna heb ik lekker tot 3 uur in onze kamer geslapen. Daarna had ik geen zin meer om in de zon te gaan en ben ik naar de lobby gegaan om te internetten. Ik heb foto’s op Facebook gezet en kon ik lekker rustig Skypen met papa en mama en daarna met Rik en Janieke.
’s Avonds hebben we de laatste avond met z’n vieren afgesloten bij de wok en daarna hebben we nog op onze kamer gezellig gekletst en cadeautjes uitgepakt.
Morgen zullen we de meiden uitzwaaien en gaan we zelf ook weer verhuizen. We gaan eerst naar Madiana om de rest van onze spullen op te halen en daarna brengt Alhagy ons naar Bijilo. Hier zullen we de rest van ons verblijf wonen. Vanaf januari gaan we onze leeslessen geven op de scholen waar we twee jaar geleden ook zijn geweest, de Marie Rita’s school en de CCLK school. We gaan nu eerst
genieten van de kerstdagen en Oud&Nieuw.
Wij wensen jullie allemaal hele fijne feestdagen en een KNALLEND 2014!
Liefs Marije Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
