Dancing, Dancing, Dancing

week 4

Hallo allemaal,

Ik begin al een beetje het Gambiaanse dansen onder de knie te krijgen. Deze week stond namelijk in het teken van dansen, dansen en nog een dansen. Elke dag wordt er op school gedanst. De kids kunnen dan even al hun problemen, zorgen etc. vergeten en de dag met een leeg hoofd beginnen. Al een aantal weken ben ik goed aan het observeren en dans ik samen met wat meisjes mee. Ik moet zeggen dat ik hier deze week heel blij mee was. Dinsdagavond werden we uitgenodigd op school om te komen dansen. Daar kon in mijn dance skills laten zien en verder uitbereiden. Donderdag tijdens schooltijd kwamen er mannen langs om de instrumenten van de leraren te repareren en daarna moest er natuurlijk weer gedanst worden. ‘Very, very hot, like a fire we are HOT’ wordt er dan gezongen, nou zo voelen wij ons ook echt!! Donderdagavond was het weer raak. We hadden een Happy Hour bij onze buren en daar was speciaal een band uit Brikama gekomen om muziek te maken en te dansen. Helaas speelde deze band iets andere muziek, waardoor we onze geleerde dance skills niet zo goed konden laten zien. Gelukkig begonnen ze vrijdag op school gewoon weer met dansen, maar toen waren we echt moe…. Energie om te dansen was even weg…. We hadden immers al zoveel gedanst deze week!!

Na een iets vermoeide nacht besloot Jannike, na lang twijfelen, om maandagmorgen toch naar Faraba te gaan. Jannike had slecht geslapen vanwege buikklachten, dus ik heb onze tassen ingepakt (inclusief wc-rol) en vol goede moed vertrokken we met Alhagy richting de Turntable. Daar zou de broer van Solomon ons ophalen en liepen we naar de plek waar we altijd afspreken. Wij waren vorige week meer dan 20 minuten te laat, dus hij zal nu wel de tijd nemen… dachten we. Wij zaten rustig te wachten, onze tapalapa op te eten en ik zei tegen Jannike ‘Wat fijn dat we in deze drukte niet lastig gevallen worden en hier gewoon heerlijk rustig in de ochtend kunnen zitten’. Ik had het nog niet gezegd of een jonge man begon te zwaaien. Wij hebben geleerd ‘ongewenst gedrag negeren’ dus dat deden we dan ook. ;) Helaas kwam hij met een man eraan lopen en wou gezellig een praatje maken, daar hadden wij geen zin in. Dus verzonnen we een verhaal over wie we waren en wat we hier deden. Toen werden we gered door een telefoontje van Solomon met de mededeling dat hun helaas auto stuk is en wij vandaag niet naar Faraba kunnen…. Hier baalden wij wel erg van! We gaan alleen maar op maandag naar deze school en we vonden het een gemiste kans. Maar er was zo snel ook niks anders te regelen, dus moesten we een ander plan maken. We wouden terug gaan naar Madiana om daar bij te komen, maar zonder Alhagy terug naar huis konden we niet. Jannike en ik besloten om een gele taxi te nemen en richting het hotel gegaan. Dit keer een fatsoenlijke gele taxi. Het is ook geen straf om daar de hele dag te zijn. Gelukkig hadden we onze bikini’s wel bij ons, zodat wel lekker konden zwemmen. Alleen hadden we geen zonnebrandcrème mee, wat later resulteerde in een mooi rood koppie.

Dinsdag
We hadden deze nacht beter geslapen, maar wat was het een vermoeiende dag.
We voelen ons leeg, moe en uitgeput….. Jannike en ik keken elkaar regelmatig aan met een zeer vermoeide blik.Slapen was het enige waar we aan dachten.
Maar dat konden we pas in de middag realiseren, want er moet gewoon gewerkt worden. Vandaag gingen we lesgeven in nursery 3, omdat Solomon de klas van mr. Colley over ging nemen. Mr. Colley is namelijk nog steeds niet beter en Solomon wil de klas in één dag even wat extra’s bijbrengen. Normaal zijn we hier niet blij mee, want dan zien de leraren niet wat wij doen. Vandaag vonden we het wel lekker om onze eigen gang te gaan met deze kids.
Wij zijn begonnen met rekenen. De kinderen leerden vandaag hoe je getallen moet splitsen en daarbij moesten ze gebruik maken van concreet materiaal, namelijk flessendopjes. Het werken met concreet materiaal is ook iets wat hier weinig gebeurd. Daarna hebben we de kinderen die het nog niet begrepen naar één kant van de klas verplaatst en zij hebben het klassikaal met Jannike gedaan. De andere kids kregen van mij moeilijkere sommen. Prachtig om de koppies van de kids te zien die tijdens Jannike’s uitleg het in eens begrepen. Het kwartje viel gelukkig bij de meeste kids.
Daarna hebben we een leesles gegeven. De kinderen werden verdeeld in vier hoeken en elke hoek kreeg een klinkercombinatie (oa, oo, ee ,ai) waarbij ze zoveel mogelijk woorden moesten bedenken. Ook deze werkvorm was erg onbekend en na veel voorbeelden en een andere uitleg kwamen er uiteindelijk toch verschillende woorden op papier. Na de pauze hebben we deze leesles afgesloten met aanvullende activiteiten. De kinderen kregen een woord waarbij de middelste letters misten. De kids moesten dan naar de juiste klinkercombinatie hoek lopen, zodat er een correct woord ontstond. Helaas was dit iets te lastig en hebben we alle woorden eerst klassikaal op het bord besproken. Daarna nog een poging gedaan en toen lukt het beter. Ik heb deze les afgesloten met een dictee over deze woorden.
Het niveau van de kids is heel verschillend. Kinderen die al wel kunnen lezen en kids die daar veel moeite mee hebben. We hebben de dag afgesloten met een spel: Wat is er veranderd aan …. ?
Vandaag geen breakfast, want de oude mevrouw die het maakt was naar huis gegaan omdat ze erg last had van buikpijn. Daardoor konden Jannike en ik snel naar huis, eten en slapen. Lekker twee uur lang geslapen. Pff wat waren wij moe. Toen stond Sally opeens bij ons op de veranda. Sally is een meisje die vlak achter ons woont. Ze kreeg computer les van Christine, maar omdat Christine weer in Nederland is, hadden wij aangeboden dat als ze wou oefenen ze langs kon komen. En daar was ze ineens. Hartstikke leuk. Jannike was met haar ouders aan het Skypen, dus ging ik samen met Sally oefenen met het maken met een PowerPoint. Ik heb haar wat foto’s laten zien van onze hond Sam en van mijn ouders etc. Het was erg gezellig.
We hadden eigenlijk met de leraren van de school afgesproken om te dansen. Toen Sally weg was, zijn we toch nog even langs gegaan. Het werd al een beetje donker dus we hoopten dat het over zou gaan. Op school aangekomen was er net een voetbalteam aan het vergaderen en daarna konden we beginnen. Na die meeting bleven er ongeveer 6 jongens en die gingen met de leraren muziek maken, dansen en zingen. Toen begon het dansfeest. Het was erg leuk, nieuwe liedjes gehoord, lekker gedanst en gezweet. Pfff daar kregen we het warm van zeg! Toen het echt pikke donker was werden we door de leraren naar huis gebracht. Terwijl de afstand van Freek-Jan en Alied naar ons huis even ver is als van school naar huis (50 meter) en dat lopen we ook alleen in het donker. Toch fijn dat ze goed voor ons zorgen haha!
Daarna geen tijd meer om te koken, ik heb nog even wat spaghetti van Ali gegeten en daarna lekker kwark met musli en banaan! Toen snel onder de douche en weer slapen!!!

Woensdag
Tijdens het ochtend ritueel in de bantaba worden wij gevraagd om een verhaal voor te lezen. Wij nemen nu elke dag een leesboekje mee. Vandaag was het mijn beurt en heb ik een boekje voorgelezen.
Vandaag hebben we lesgegeven in Teacher Bintou haar klas nursery 2. We zijn gestart met een les voor creativiteit. De kinderen hebben de eerste letter van hun naam versierd. Met kleine stukjes gekleurd papier moesten ze hun letter beplakken en daarna de achtergrond in 1 kleur beplakken. Na de break wouden we starten met een leesles. De kinderen weten van alle letters de lettersound, dus gingen wij er vanuit dat simpele drie letterwoorden wel gelezen konden worden. Helaas bleek dat niet het geval. Wij gaan dus proberen om volgende week het hakken en plakken van lettersounds te oefenen (b-oo-m=boom). Even snel overleg gehad met elkaar en toen besloten we om in hoeken te werken. Dat hadden we niet voorbereid, maar we zijn hier heel flexibel geworden. We haalden een memorie uit de tas, kralen plankjes stonden in het stof in de kast dus die konden we ook goed gebruiken, verder maakten we een schrijfhoek en een rekenhoek met dopjes. De groepen hebben hier nog wel veel begeleiding bij nodig, omdat ze het absoluut niet gewend zijn om zelfstandig te werken. We gaan hier ook de komende twee weken aan werken.

Donderdag hebben we lesgegeven in klas 1b van Teacher Jamidou. Hij was zo enthousiast over de letters van nursery 2 en hij wou dat we dat vandaag in zijn klas gingen doen. Hij had ook toevallig vandaag creatief, dus kwam dat even mooi uit ;) (Ze houden zich hier niet zo strak aan het rooster) We hebben in deze klas de kinderen een getal laten versieren. We hebben twee getallenlijnen gemaakt van 1 t/m 10. Deze kids zijn een stukje jonger dan de kinderen uit nursery 2 en wij moesten ook heel veel begeleiden. Op het laatst zijn we bijna alle werkjes even bij langs gegaan om de laatste papiertjes te plakken. Het eindresultaat is wel super mooi geworden. Tijdens de break hebben wij de getallen opgehangen. Na de break hebben we samen met hulp van de kids hun naamkaartjes eraan gehangen. Daarna moesten ze allemaal hun getal aanwijzen en aangeven welke kleur de achtergrond heeft. Voor veel kinderen was het onderscheiden van een ‘colour’ en ‘number’ wel lastig. Maar na veel oefenen konden veel kinderen de nummers aangeven en ook de juiste achtergrond kleur. Helaas hadden we na de break maar 15 min in de klas, want er moest weer gedanst worden. Er waren drie mannen op school die de instrumenten van de leraren gingen maken en controleren. Ze hadden zelf ook instrumenten bij zich en ze wouden graag met de kids muziek maken en dansen. We hebben gedanst tot 14.00 en toen was het echt tijd om naar huis te gaan. Wij zijn na de breakfast niet lang gebleven, want ’s middags hadden we een feestje bij de buren. We konden nog snel even slapen en lunchen. Aan eind van de middag was het HAPPY HOUR. Freek-Jan heeft de afgelopen week een bijscholing georganiseerd voor Nederlandse huisartsen. Deze week hebben ze afgesloten met een Happy Hour en wij waren ook uitgenodigd. We hebben erg gezellig gekletst met de mensen en een beetje gedanst.

Vrijdag hebben we in de kleuterklas van mr Colley lesgegeven, maar de hele week neemt Modou deze klas al over. Modou is een jongen die als kunstenaar is afgestudeerd aan de Hoge School van Brikama. Hij geen leerkracht, maar hij helpt Jamidou altijd in de klas. Hij vindt het lesgeven ontzettend leuk en hij doet het ook erg goed.
Tijdens het lesgeven is Modou actief betrokken en vertaald hij onze uitleg in de lokale talen.
We zijn begonnen met een buitenactiviteit om de namen van de kinderen te leren kennen.
De kinderen zaten in een kring. Een kind noemt een naam van een klasgenootje en rolt daar de bal naar toe. Opvallend is dat sommige kinderen de namen van hun klasgenootjes soms niet weten. Nu zijn het wel de jongste kinderen en zitten ze nog niet zo lang op school. Toch was deze activiteit erg leerzaam en ze vonden het ook nog super leuk! In de klas zijn we begonnen met rekenactiviteit die wij al eerder in deze klas hadden gedaan. De kinderen moesten met getalkaartjes op de goede volgorde gaan staan en kunnen aangeven welk getal er mist. Een paar weken geleden snapten de kids hier niks van en kenden zij de nummers niet eens. Gelukkig hebben ze door het goede lesgeven van Modou in een week tijd de getallen tot en met 5 geleerd. Daarna had ik een rekenactiviteit bedacht, die achteraf iets te moeilijk was. De kinderen kregen een papiertjes met de getallen 1 t/m 5 onder elkaar en 15 flessendopjes. Achter elk getal moesten ze het juiste aantal dopjes leggen. Het kwartje is niet bij iedereen gevallen, dus Modou gaat deze activiteit volgende week nog een aantal keren herhalen. We hebben de ochtend weer afgesloten met twee spelletjes.
Tijdens het voorbereiden van deze activiteit moest ik even snel naar de klas van Jamidou om meer flessendopjes te halen. Toen ik zijn klas binnen liep was hij bezig met een les die wij vorige week hadden gegeven. Hij gebruikte onze gelamineerde kleuren en was bezig met de bijbehorende activiteiten! Dit vonden wij super leuk, want dat houdt in dat hij onze ideeën onthoud en ze ook gaat gebruiken!
Op vrijdag gaan de kinderen na de pauze gelijk naar huis, maar ze krijgen eerst nog wel eten. Tijdens de laatste les wat er een kleutertjes in slaap gevallen. Wij dachten eerst nog gewoon dat hij erg moe was en ik maakte er een foto van omdat het er zo schattig uitzag. Toen alle kinderen naar buiten vlogen, bleef hij op zijn tafel liggen en voelden wij dat hij erg heet was. Modou vertelde dat Steven ziek was en hij liep voorzichtig naar buiten en ging in de bantaba op een bankje liggen. Hij heeft bijna niet gegeten en zag er erg slecht uit. Wij gingen bij hem zitten, gaven hem een aai over zijn bol en schrokken toch wel erg van zijn moeilijke ademhaling en zijn hoge koorts. Toen het tijd was om naar huis te gaan vlogen alle kinderen naar huis. Modou gaf Steven toen een soort pijnstiller, maar als het Malaria is blijft het een moeilijk verhaal. Malaria testen zijn op dit moment in Gambia op en de genezende medicijnen zijn bijna niet meer te krijgen… Zijn grote broer heeft Steven aan de hand mee naar huis genomen en gelukkig wonen ze dicht bij school. Nu is het maar te hopen dat als het wel malaria is hij medicijnen kan krijgen en wij hem dinsdag op school weer zien….. Het leven in Afrika is hard!!
Vrijdagmiddag zijn we na het slapen fanatiek begonnen met ons verslag en met het voorbereiden en uittypen van lesvoorbereidingen. Aan het einde van de middag hebben we bij de buren een borrel gedronken. Zij hebben deze dagen ook gasten en hun dochter gaat maandag met ons mee naar Faraba. We werden ook uitgenodigd om pannenkoeken te blijven eten en daar zeiden we natuurlijk geen NEE tegen! Heerlijk!!!

Zaterdagmorgen zijn we weer vroeg met Alhagy vertrokken naar het Senegambia hotel. Daar hebben we heerlijk in de zon gelegen, gezwommen en bij het zwembad gekletst met Nederlanders. We vallen wel op omdat we er niet alle dagen zijn en de mensen zijn dat vaak nieuwsgierig naar ons verblijf en ons project.
Aan het einde van de middag hadden we een afspraak met Maarten bij café Eddies. Maarten woont met zijn gezin in Gambia en hij heeft hier een eigen bouwbedrijf voor ontwikkelingsprojecten. Hij was laatst bij Freek-Jan om de stroomstoring te maken en toen vroeg hij of wij samen met hem zwarte piet willen spelen voor de Nederlandse en Belgische kinderen hier. Vanmiddag hebben we hem ontmoet, maar ook de vrouw die het elk jaar regelt en de Sinterklaas kwam ook nog even langs. Het wordt zaterdag vast een gezellige middag. We hebben ook even gezellig gekletst over het leven hier in Gambia. Deze Nederlanders wonen en werken hier allemaal, dus dat was erg interessant. Ook wist Maarten nog dat er Nederlanders zijn die hun huis willen verhuren. Wij hebben nog steeds geen besluit genomen over onze accommodatie vanaf eind december, dus we zijn erg blij dat Maarten met ons langs dat huis wil rijden. Het is in Bijilo een dorpje naast Kololi en het huis is prachtig. Het lijkt van binnen net een vijfsterren hotel! Wij zijn gelijk enthousiast!! Wij maken dan alleen gebruik van het huis en de watchman past de hele dag op. Dus dat lijkt ons ideaal. Na het bezichtigen van het huis stopt Maarten even bij de turntable, zodat we nog wat fruit en groentes kunnen inslaan en deze week veel vitamines kunnen eten. Daarna zet hij ons af bij de supermarkt Right Choise. Hier kunnen wij onze wekelijkse boodschappen doen en Alhagy komt ons hier ophalen. Volgeladen komen we het tegen een uur of 8 aan in het donkere, stille Madiana.

Zondag staat altijd in het teken van schoonmaken en het verslag voor waarbenjij typen. Nadat we iets konden uitslapen zijn we ook gelijk begonnen. Jemig wat is ons huis stoffig en smerig!! Gisteren dacht ik even snel alle het ongedierte te kunnen doden met BOP-Spray. Oh wat een slecht idee was dat…. De beesten lagen dood op de grond, maar wat een stank en vieze lucht bleef er hangen!!! Snel de lichten uit, de deuren en de ramen open gedaan en de ventilator aangezet om de lucht naar buiten te laten gaan…. Maar ik heb het goed gemaakt door het hele huis te boenen. Jannike was intussen begonnen met het wassen van ons ondergoed en dat resulteerde in een prachtige kleurde waslijn.
Na de lunch nemen we even tijd voor een powernap en hebben wij ervoor gezorgd dat jullie weer op de hoogte kunnen blijven van onze belevenissen hier in Gambia.

Een maand zijn we hier nu, het afscheid op schiphol lijkt een eeuwigheid geleden, maar de weken vliegen voor ons gevoel voorbij. Nog twee weken zullen wij hier in Madiana wonen en daar gaan we ook nog even flink van genieten. Het is heerlijk kom hier te zijn en vast moeilijk om afscheid te nemen. Daar denken we nog maar even niet aan. Onze lieve vriendinnetjes José en Michelle komen volgende week maandag al naar Gambia! Daar kijken we wel super erg naar uit!!

Tot volgende week!

Liefs Marije Xx