De eerste week is bijna voorbij
Door: Marije Buiter
Blijf op de hoogte en volg Marije
04 November 2011 | Gambia, Kololi
Hallo Allemaal,
Leuk om te lezen dat jullie mij volgen en berichtjes achterlaten. Super leuk om te lezen! Hier weer een update van de afgelopen dagen.
Terwijl de andere groep druk bezig is met afscheid nemen en met naar huis gaan, zijn wij nog bezig om allemaal nieuwe indrukken op te doen.
Woensdagmorgen zijn wij voor het eerst op scholenbezoek geweest. We gingen met de mensen van de CCLK scholen in de wijk bekijken. Vandaag zijn we eerst met Ben en Charles naar een Nursery school geweest van New life. Er zijn een aantal New Life scholen in de wijk en deze scholen worden gesponsord vanuit Engeland. De school zag er goed uit, ruime lokalen en veel materialen. We werden op het schoolplein ontvangen en er werd iets voor ons gezongen. Daarna hebben we ons voorgesteld en gingen de kinderen zingend, lopen in een rij, de klas in. We hebben ons in drie groepen verdeeld en zijn in alle klassen even wezen kijken. Er was een ‘kleuterjuf’ die ontzettend enthousiast les gaf. Ze was aan het rennen en springen in de klas op een liedje waarbij de kinderen lichaamsdelen moesten aanwijzen. Dat was echt super leuk om te zien. Bij de andere leraren was het enthousiasme iets minder, maar ook deze leerkrachten gaven goed les.
Daarna moesten we lopend naar een school voor blinde en slechtziende kinderen. We liepen door de wijk Latri-kunda, waar veel kinderen buiten liepen. Al deze kinderen riepen Tubab,Tubab naar ons, Tubab betekent blanke. Deze kinderen zien niet vaak zoveel blanke mensen door de wijk lopen, dus het is ook wel logisch dat wij veel aandacht kregen.
Toen we bij de tweede school aan kwamen hadden de kinderen nog pauze. Wij hadden dus even de tijd om de leraren en kinderen vragen te stellen over deze Primary school voor blinden en slechtzienden. We hebben een hele poos met een jongen gepraat die blind was. Hij vertelde ons wat hij van de school vond, wat hij in zijn vrije tijd deed en wat zijn toekomst plannen waren. Zo was hij erg tevreden over de school en de leraren en hij was gek op voetbal. Hij wou later sportjournalist worden. Wij vonden het prachtig om te zien hoe gemotiveerd hij was en door deze school zit een mogelijke baan als journalist er misschien wil in. Ook waren er jongens, de meesten slechtziend, aan het voetballen met een bal die geluid maakte. Door goed naar de bal te luisteren konden ze redelijk een potje voetballen. We kregen na de pauze een rondleiding door de lokalen van de directeur. De oudere groepen hadden een speciale typemachines voor braille. Ook kon de school zelf brailleboeken maken. Verder hebben we niet veel van het lesgegeven gezien.
Het was tijd om weer terug te lopen naar Mari Rita’s school. Daar werden we opgehaald door onze taxichauffeur Modou. Hij heeft ons bij het hotel afgezet en wij hebben nog even bij het zwembad gelegen, helaas was het ontzettend bewolkt. We hebben ’s avonds gezellig gegeten en daarna zijn we met z’n vieren achter de computer gaan zitten. We hebben even de reacties op onze blog bekeken. In de kamer aangekomen ging ik opzoek naar mijn mobiele telefoon. Helaas voor mij kon ik hem nergens vinden, dus heb ik in een print mijn pyjama uittrokken, een jurkje aangedaan en binnen een minuut was ik in de lobby. Daar lag hij gelukkig nog op de stoel, de aardige obers hadden hem laten liggen, misschien schrok mijn zakdoek zo af( die lag er ook naast:P haha) Ik vergeet mijn kont nog een keer!! Voor het slapen gaan hebben we nog Pim Pam Pet gespeeld en daarna zijn Jannike en ik gaan slapen. We waren best druk, dus het heeft eventjes geduurd voordat we sliepen..
Donderdagmorgen had de tweede groep de laatste dag op de school, ze gingen dus afscheid nemen van de kinderen. Wij vonden het niet gepast om daar bij te zijn, dus hebben wij een excursie gepland met Modou. Modou heeft ons alle projecten van Bennie Ahlers laten zien. Bennie sponsoord niet alleen de twee scholen, maar nog meer projecten in Gambia.
We kregen eerst weer een toeristische route door de stad en langs verschillende hele drukke markten. Je kijkt echt je ogen uit, je ziet en ruikt van alles, al een hele belevenis dus. We gingen als eerst kijken naar een werkplek voor gehandicapte mensen. Deze mensen zaten in een lokaal waar ze druk aan het naaien waren. Toen we vroegen wat er zoals gemaakt werd, werd letterlijk alles uit de kast getrokken en konden we alles bewonderen. Tassen, rugtassen, jurken, tafelkleden, onderzetters, allemaal met de hand gemaakt van stof. Deze spullen verkopen ze dan om geld te verdienen. Ook nam de begeleider ons mee naar de achterkant van het gebouw. Daar stonden nog een aantal kaarsen te drogen, want ook dat maken deze mensen. Nadat we uitgekeken waren hebben we onze autorit vervolgd naar Brikama. We hebben als eerst het kraamziekenhuis bezocht. Er komen zwangere vrouwen vanuit heel Gambia naar dit kraamziekenhuis om te bevallen. We kamen eerst binnen in een grote hal waar bedden stonden en wiegjes voor de kinderen. Op deze zaal mogen de vrouwen 24 uur uitrusten na de bevalling en daarna moeten ze weer naar huis. Er waren wel een aantal zwangere vrouwen die daar aan het wachten waren, maar er waren vanochtend nog geen baby’s geboren. Toen gingen we naar het gedeelte waar de baby te wereld komen, de verloskamer. Daar zaten twee vrouwen hevig te kreunen van de weeën. We voelden ons niet echt op ons gemak, dus we hebben gauw een kijkje genomen, wat vragen gesteld en daarna zijn we weer naar buiten gegaan.
Modou is toen met ons naar een werkplek voor jongeren gereden. Deze jongeren maken met grote machines uit Nederland bedden, deuren, kasten etc. Deze jongens gaan waarschijnlijk ook het speeltoestel maken die komt te staan op de CCLK school. Op de terugweg zijn we nog lang Jerry gereden. Alle containers die Bennie naar Gambia stuurt, haalt Jerry op en hij zorgt ervoor dat de materialen op de juiste plek komen. We hebben eerst onder de boom met een aantal mannen gesproken en daarna heeft hij ons zijn, nog niet afgebouwde, opslagruimte laten zien. Toen was het tijd voor Modou om de andere groep op te halen, dus heeft hij ons eerst bij het hotel afgezet en daarna de andere groep opgehaald. Deze middag hebben we nog wel even van de zon kunnen genieten, het was weer een helder blauwe lucht. ’s Avonds niet zo lekker gegeten, want het restaurant waar we aten was nog maar een paar dagen open. Niet zo’n succes, waardoor alles heel lang duurde en er ‘wat’ fouten gemaakt waren. Toen ben ik gauw naar de kamer gelopen, heb ik mijn laptop gehaald en was ik klaar om te gaan skypen. Mijn neef was jarig, dus heb ik even met een aantal mensen gesproken via skype. Erg leuk om iedereen even te zien, na een week al…. Hahaha. Daarna hebben we nog even naar het dansen gekeken beneden bij het zwembad en hadden we nog even tijd om een potje te kaarten op onze kamer. Nadat Michelle na twee potjes al geen zin meer had, zijn Jose, Jannike en ik nog even doorgegaan en was het al weer tijd om naar bed te gaan. Weer een dag voorbij.
Vandaag stond er niet veel op het programma. De andere groep ging afscheid nemen van de mensen en leraren van de CCLK, wij konden de andere mensen ontmoeten. Na een aantal toespraken werden er cadeautjes uitgedeeld en konden we weer gaan. Echt persoonlijk afscheid nemen hebben ze nog niet gedaan, want vanavond staat er een talenten show op het programma, waar bijna iedereen bij aanwezig is. Daar hebben we erg veel zin in, dus er staat ons een leuke avond te wachten.
Morgen zit de eerste week er al weer op. De tijd gaat ontzettend snel, maar het is allemaal ontzettend leuk en interessant.
Tot de volgende blog.
Liefs Xx Marije
Leuk om te lezen dat jullie mij volgen en berichtjes achterlaten. Super leuk om te lezen! Hier weer een update van de afgelopen dagen.
Terwijl de andere groep druk bezig is met afscheid nemen en met naar huis gaan, zijn wij nog bezig om allemaal nieuwe indrukken op te doen.
Woensdagmorgen zijn wij voor het eerst op scholenbezoek geweest. We gingen met de mensen van de CCLK scholen in de wijk bekijken. Vandaag zijn we eerst met Ben en Charles naar een Nursery school geweest van New life. Er zijn een aantal New Life scholen in de wijk en deze scholen worden gesponsord vanuit Engeland. De school zag er goed uit, ruime lokalen en veel materialen. We werden op het schoolplein ontvangen en er werd iets voor ons gezongen. Daarna hebben we ons voorgesteld en gingen de kinderen zingend, lopen in een rij, de klas in. We hebben ons in drie groepen verdeeld en zijn in alle klassen even wezen kijken. Er was een ‘kleuterjuf’ die ontzettend enthousiast les gaf. Ze was aan het rennen en springen in de klas op een liedje waarbij de kinderen lichaamsdelen moesten aanwijzen. Dat was echt super leuk om te zien. Bij de andere leraren was het enthousiasme iets minder, maar ook deze leerkrachten gaven goed les.
Daarna moesten we lopend naar een school voor blinde en slechtziende kinderen. We liepen door de wijk Latri-kunda, waar veel kinderen buiten liepen. Al deze kinderen riepen Tubab,Tubab naar ons, Tubab betekent blanke. Deze kinderen zien niet vaak zoveel blanke mensen door de wijk lopen, dus het is ook wel logisch dat wij veel aandacht kregen.
Toen we bij de tweede school aan kwamen hadden de kinderen nog pauze. Wij hadden dus even de tijd om de leraren en kinderen vragen te stellen over deze Primary school voor blinden en slechtzienden. We hebben een hele poos met een jongen gepraat die blind was. Hij vertelde ons wat hij van de school vond, wat hij in zijn vrije tijd deed en wat zijn toekomst plannen waren. Zo was hij erg tevreden over de school en de leraren en hij was gek op voetbal. Hij wou later sportjournalist worden. Wij vonden het prachtig om te zien hoe gemotiveerd hij was en door deze school zit een mogelijke baan als journalist er misschien wil in. Ook waren er jongens, de meesten slechtziend, aan het voetballen met een bal die geluid maakte. Door goed naar de bal te luisteren konden ze redelijk een potje voetballen. We kregen na de pauze een rondleiding door de lokalen van de directeur. De oudere groepen hadden een speciale typemachines voor braille. Ook kon de school zelf brailleboeken maken. Verder hebben we niet veel van het lesgegeven gezien.
Het was tijd om weer terug te lopen naar Mari Rita’s school. Daar werden we opgehaald door onze taxichauffeur Modou. Hij heeft ons bij het hotel afgezet en wij hebben nog even bij het zwembad gelegen, helaas was het ontzettend bewolkt. We hebben ’s avonds gezellig gegeten en daarna zijn we met z’n vieren achter de computer gaan zitten. We hebben even de reacties op onze blog bekeken. In de kamer aangekomen ging ik opzoek naar mijn mobiele telefoon. Helaas voor mij kon ik hem nergens vinden, dus heb ik in een print mijn pyjama uittrokken, een jurkje aangedaan en binnen een minuut was ik in de lobby. Daar lag hij gelukkig nog op de stoel, de aardige obers hadden hem laten liggen, misschien schrok mijn zakdoek zo af( die lag er ook naast:P haha) Ik vergeet mijn kont nog een keer!! Voor het slapen gaan hebben we nog Pim Pam Pet gespeeld en daarna zijn Jannike en ik gaan slapen. We waren best druk, dus het heeft eventjes geduurd voordat we sliepen..
Donderdagmorgen had de tweede groep de laatste dag op de school, ze gingen dus afscheid nemen van de kinderen. Wij vonden het niet gepast om daar bij te zijn, dus hebben wij een excursie gepland met Modou. Modou heeft ons alle projecten van Bennie Ahlers laten zien. Bennie sponsoord niet alleen de twee scholen, maar nog meer projecten in Gambia.
We kregen eerst weer een toeristische route door de stad en langs verschillende hele drukke markten. Je kijkt echt je ogen uit, je ziet en ruikt van alles, al een hele belevenis dus. We gingen als eerst kijken naar een werkplek voor gehandicapte mensen. Deze mensen zaten in een lokaal waar ze druk aan het naaien waren. Toen we vroegen wat er zoals gemaakt werd, werd letterlijk alles uit de kast getrokken en konden we alles bewonderen. Tassen, rugtassen, jurken, tafelkleden, onderzetters, allemaal met de hand gemaakt van stof. Deze spullen verkopen ze dan om geld te verdienen. Ook nam de begeleider ons mee naar de achterkant van het gebouw. Daar stonden nog een aantal kaarsen te drogen, want ook dat maken deze mensen. Nadat we uitgekeken waren hebben we onze autorit vervolgd naar Brikama. We hebben als eerst het kraamziekenhuis bezocht. Er komen zwangere vrouwen vanuit heel Gambia naar dit kraamziekenhuis om te bevallen. We kamen eerst binnen in een grote hal waar bedden stonden en wiegjes voor de kinderen. Op deze zaal mogen de vrouwen 24 uur uitrusten na de bevalling en daarna moeten ze weer naar huis. Er waren wel een aantal zwangere vrouwen die daar aan het wachten waren, maar er waren vanochtend nog geen baby’s geboren. Toen gingen we naar het gedeelte waar de baby te wereld komen, de verloskamer. Daar zaten twee vrouwen hevig te kreunen van de weeën. We voelden ons niet echt op ons gemak, dus we hebben gauw een kijkje genomen, wat vragen gesteld en daarna zijn we weer naar buiten gegaan.
Modou is toen met ons naar een werkplek voor jongeren gereden. Deze jongeren maken met grote machines uit Nederland bedden, deuren, kasten etc. Deze jongens gaan waarschijnlijk ook het speeltoestel maken die komt te staan op de CCLK school. Op de terugweg zijn we nog lang Jerry gereden. Alle containers die Bennie naar Gambia stuurt, haalt Jerry op en hij zorgt ervoor dat de materialen op de juiste plek komen. We hebben eerst onder de boom met een aantal mannen gesproken en daarna heeft hij ons zijn, nog niet afgebouwde, opslagruimte laten zien. Toen was het tijd voor Modou om de andere groep op te halen, dus heeft hij ons eerst bij het hotel afgezet en daarna de andere groep opgehaald. Deze middag hebben we nog wel even van de zon kunnen genieten, het was weer een helder blauwe lucht. ’s Avonds niet zo lekker gegeten, want het restaurant waar we aten was nog maar een paar dagen open. Niet zo’n succes, waardoor alles heel lang duurde en er ‘wat’ fouten gemaakt waren. Toen ben ik gauw naar de kamer gelopen, heb ik mijn laptop gehaald en was ik klaar om te gaan skypen. Mijn neef was jarig, dus heb ik even met een aantal mensen gesproken via skype. Erg leuk om iedereen even te zien, na een week al…. Hahaha. Daarna hebben we nog even naar het dansen gekeken beneden bij het zwembad en hadden we nog even tijd om een potje te kaarten op onze kamer. Nadat Michelle na twee potjes al geen zin meer had, zijn Jose, Jannike en ik nog even doorgegaan en was het al weer tijd om naar bed te gaan. Weer een dag voorbij.
Vandaag stond er niet veel op het programma. De andere groep ging afscheid nemen van de mensen en leraren van de CCLK, wij konden de andere mensen ontmoeten. Na een aantal toespraken werden er cadeautjes uitgedeeld en konden we weer gaan. Echt persoonlijk afscheid nemen hebben ze nog niet gedaan, want vanavond staat er een talenten show op het programma, waar bijna iedereen bij aanwezig is. Daar hebben we erg veel zin in, dus er staat ons een leuke avond te wachten.
Morgen zit de eerste week er al weer op. De tijd gaat ontzettend snel, maar het is allemaal ontzettend leuk en interessant.
Tot de volgende blog.
Liefs Xx Marije
-
04 November 2011 - 18:19
Agnita:
Heej Marije,
Ik denk al wanneer komt jouw verslag, ik had die van Michelle al gelezen.
Ook erg leuk om van jou te lezen hoe en wat je allemaal beleefd.
Ook lief om jou met dat kleine kindje te zien. Volgens mij komen jullie ogen te kort.
Erg leuk om allemaal te lezen en te zien, maar denk dat je er gewoon bij moet zijn om alles te geloven!
Je houdt het ook allemaal nog vol met die meiden, haha! Nog geen ruzies gehad?
Alweer een week weg en nog drie te gaan, wat gaat het snel he!
Nog veel plezier en ben benieuwd naar je volgende verhaal!!
xxx -
04 November 2011 - 19:09
Willemien:
Ik hoop dat het nu lukt om een bericht te sturen. Dit is al poging drie. Wat heb jij al een leuke dingen meegemaakt!!! Geniet er maar lekker van. Ik ben natuurlijk erg nieuwsgierig hoe ze daar les geven. Ik wil mijn kinderen uit de klas wel wat foto's laten zien over hoe ze daar in de klas zitten., als je het goed vind.
Veel liefs uit Tilburg -
05 November 2011 - 15:42
Janny Zwart:
JA, dus mislukt om een reactie te plaatsen. Nog maar een keer.
Dat je geskyped had met je familie had ik al van Paul en Sjoukje gehoord, die waren er bij en hebben mij op de hoogte gebracht. Wat zie jij er mooi uit met die baby op schoot, echt een dochter van de kraamhulp. We zien al weer uit naar je volgende verslag en nog meer naar de foto's.
groetjes Janny -
06 November 2011 - 12:56
Janny:
Hoi Marije
Wat heb je alweer leuke dingen meegemaakt deze week en wat een prachtige foto's, staat mijn tas er ook op haha
Afscheid genomen van je mede studenten.
Heb ook samen met Fanny je foto' bekeken.
Zit nu in spanning te wachten welke pup we gaan krijgen,ze heeft nog niks laten weten.
Gisteren lekker oliebollen gegeten,die voor jou in de diepvries gedaan
Moest je de groetjes doen van Geert en Johanna,ze belt vaak.
Ontzettend stil in huis,maar wel netjes ha ha (grapje)
Fijne zondag samen liefs pap en mam Rik en Janieke x x x -
06 November 2011 - 12:59
Janny:
Kom er net achter dat je ook een stukje film hebt geplaatst, leuk hoor
Doei doei x x x -
06 November 2011 - 13:08
Carlien:
he marije ik heb net met mama gereden. ik ging op twister en mama ging op winston. aan het eind gingen we uitstappen in het bos. was echt super tof. gisteren eerste keer oefenen voor kerstshow ik mag op rocky springen. we gingen ook over strobalen springen dat was heel leuk. jij heb het ook leuk zie ik aan de foto's.
groetjes van carlien en familie -
06 November 2011 - 13:41
Peter:
dag Marije.
Geweldig om jouw ervaringen te lezen. Als je merkt hoe de kinderen op jullie reageren zul je niet kunnen wachten om de lessen te geven. Ik merk dat je alle indrukken met volle teugen tot je neemt. Zorg wel goed voor je spullen. Altijd even achterom kijken helpt daarbij. Wat een foto's zeg. Fantastisch. Iedereen de hartelijke groeten. Peter -
07 November 2011 - 19:04
Wendy:
Hallo Marije,
Hier nog een paar volgelingen, Leuk om te lezen wat je daar allemaal beleefd, Zo op de foto te zien ziet het er allemaal leuk uit. Super dat je dit zo mee kan maken, en allemaal belevenissen en die pakken ze je niet meer af!
We stay tuned! ;)
Groetjes van ons!
Robert, Aafke, Sharon en Wendy -
07 November 2011 - 22:05
Janny:
Hoi Marije
Hoorde van Rik dat je gisteravond lekker hebt gegeten.
Heb contact met de fokker gehad en we krijgen pup nr 2,gaat ontzettend goed met hem.
Ze gaat hem vanaf nu Sam noemen
Liefs mam x x x -
08 November 2011 - 07:50
Marlou:
Hey Meid!
Zo te lezen hebben jullie weer een drukke week gehad en veel gezien en beleefd.
Dat ze je telefoon hebben laten liggen?! Wie weet komt het toch door je stoere boerenzakdoeken! :D
Maakt ook niet uit.. Het lag er gelukkig nog!
Je foto's zijn weer erg mooi. Wat een verschil zeg!
Week 1 is geweest en nog 3 week te gaan :)
Tot je volgende verslag!
XxX -
08 November 2011 - 19:09
Fam. Koudenburg:
Hoi Marije,
Veel plezier en succes in Gambia,
groetjes Herman, Karin, Mike en Twan Koudenburg -
09 November 2011 - 18:13
Annet Buiter:
heey marije,nou wat kan een mens druk hebben he hahahah.leuke foto's hoor, heb je eff meer beeld er van.geniet er maar van want de tijd is zo voorbij.hier alles goed,het behang is er inmiddels al 2 weken af maar nog geen tijd om nieuwe aan te plakken.wacht denk ik maar op jou hahahah. groetjes aan bekende en nog heeeeeeeeel veel plezier en we houden je in de gaten doeiiiiiiiii annet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
