De eersten dagen in Gambia
Door: marijebuiter
Blijf op de hoogte en volg Marije
01 November 2011 | Gambia, Kololi
Hallo Allemaal,
Mijn eerste berichtje vanuit Gambia. We hebben er nu een paar dagen opzitten en ik zal vertellen wat ik allemaal beleefd heb.
Vrijdagmorgen werd ik rustig wakker, want ik had alles al 100 keer gecontroleerd in mijn koffer en tassen. Ik ben om kwart over 9 met mama in de auto gestapt en hebben we Oma Toy en Tante Hillie opgehaald. Ik kon nog even genieten van mijn laatste autoritje. Onderweg hebben we lekker koffie gedronken met een stuk Hollandse appeltaart.
Rond half 1 waren we op de afgesproken plek op Schiphol. Toen iedereen gearriveerd was zijn we gelijk gaan inchecken. Daarna hebben we gezellig met alle familie, vrienden, Peter en Karel een drankje gedronken. Toen was het toch echt tijd om afscheid te nemen. Helaas kon ik het niet droog houden, maar toen we door de douane waren was dat snel weer vergeten. We hadden nog even tijd om wat winkels te bekijken en daarna konden we gelijk doorlopen naar onze gate. Bij de gate werd pas al onze handbagage gecontroleerd en dat duurde heel lang. Vandaar dat wij ook iets later dan gepland in het vliegtuig zaten.
Na 6 uur vliegen kwamen we aan in Gambia. We hebben een goede vlucht gehad. Helaas werd onze reis op het vliegveld vertraagd, want er moesten nog reizigers mee die in het tweede vliegtuig zaten en die was een half uur later gepland.
We hebben niet veel van het land gezien tijdens de busreis, want het was al donker geworden en we zagen alleen alles aan de kant van de weg. Wel waren deze (hoofd)straten verlicht met lantaarnpalen, iets wat ik niet verwacht had. Toen we als eerste de bus uitgingen stonden de andere studenten op ons te wachten. Erg leuk om elkaar te zien, al waren zij wel al heel bruin…en wij erg wit. We hebben ingecheckt, de koffers werden naar onze kamer gebracht (De kamers zien er prima uit, voorzien van een heerlijke airco) en hebben we nog even water bij de andere meiden gehaald. Op onze kamer hebben we met z’n vieren, in de pyjama, met water getoast op ons avontuur.
Zaterdagmorgen waren Jannike en ik al vroeg wakker, maar ik heb wel heerlijk geslapen:). Ik wou even stiekem luisteren of Michelle en Jose al wakker waren. We hebben twee kamers naast elkaar en delen 1 balkon. Ik deed de deur van onze kamer open en toen kreeg ik de schrik van mijn leven. Het was nog schemerig en er zaten ongeveer 5 apen op ons balkon. Ik gilde zo hard, waardoor Jose en Michelle dus wakker werden, maar de apen waren door het gegil ‘gelukkig’ snel verdwenen. Aan dit soort dingen moet je toch wel even wennen…los lopende dieren overal.
We hebben ons klaargemaakt voor het ontbijt, samen met de anderen boodschappen gedaan en Jannike en ik hebben onze kamer op orde gemaakt. Voor zolang hij nog netjes blijft…
Rond een uur of 12 kwamen we aan bij het zwembad. Daar hebben we de hele middag lekker gezwommen, in de zon gelegen en waterpolo (waterrugby) gespeeld. Tijdens dit soort spelletjes word ik altijd heel fanatiek, dus ik deed gewoon mee met het rugby in het water. Gelukkig hebben wij wel dik gewonnen:D!! ’s Middags kregen we nog bezoek van Metjes Krol, een docent van Windesheim..
’s Avonds zijn we gezellig met z’n allen wezen eten in een steakhouse en tegen half 1 zijn we naar discotheek gegaan. Een super, mooie, luxe discotheek. Onze eigen Bart ging daar draaien.
Charles, een van de leraren van de school van Marie, had ons naar het hotel gebracht. Onderweg kwamen we een ongeluk tegen. Er was een meid aangereden. Er stonden veel mensen bij en ook Charles ging even kijken of alles in orde was. Wij voelden ons niet echt op ons gemak, we stonden aan de andere kant van de weg, we konden niet helpen en we stonden daar als enige blanke te kijken. Gelukkig hield Charles ons goed in de gaten en kwam hij gelijk weer. Hij heeft ons veilig bij het hotel gebracht.
Zondagmorgen hebben we lekker uitgeslapen. We waren erg moe van de reis en van het uitgaan. We hebben ’s middags nog even genoten van de zon en er stond een meeting met Richard en Metsje op het programma. Met Richard, de contactpersoon van de CCLK, hebben we het programma doorgenomen van de komende maand. We hebben ook vragen gesteld aan de oudere man die ook leraar is en met Richard was meegekomen. We kregen zo al een beetje een indruk van hoe het er hier in Gambia aan toe gaat. ’s Avonds hebben we heel lekker gegeten bij de wok samen met onze taxichauffeur Modou.
Maandag werden we opgehaald door Modou en zijn we naar de school van Marie gereden. Tijdens deze rit hebben we dus al redelijk wat gezien van de omgeving en van de wijk waar we gaan lesgeven. Daar hebben we dus kennis gemaakt met de kinderen van haar school. De kinderen kwamen gelijk naar ons toe om de ‘nieuwe leraren’ een hand te geven. Verder heb ik nog even gevoetbald en gespeeld met de kinderen. Toen bijna iedereen aanwezig was, moesten de kinderen in het lokaaltje gaan zitten. Ik ging even bij de oudste kinderen kijken en ze gingen gelijk voor mij zingen. Ze hebben een aantal liedjes voor mij gezongen, super leuk, maar het was tijd om te gaan dus kon ik niet meer zien. We hadden vandaag een afspraak op the Gambian College. De eerste groep studenten is naar de Universiteit geweest, want zij hadden de College al bezocht. Jose, Michelle, Jannike en ik gingen in een ruimte zitten met drie Gambiaanse studenten en twee begeleiders/leerkrachten van de CCLK. De Gambiaanse studenten hebben eerst iets verteld over het onderwijs in Gambia. We konden alles vragen wat we wilden weten en zij hebben ook vragen aan ons gesteld. Deze informatie kunnen we goed gebruiken voor ons onderzoek.
Nadat we het lokaal moesten verlaten omdat er les gegeven moest worden, gingen de studenten ons rondleiden op de College. Zo hebben we computerlokalen gezien en de bibliotheek, klaslokalen, maar ook de kinderopvang. Deze kinderopvang is voor de kinderen van studenten. Op deze manier kunnen de jonge moeders toch studeren en voor hun kind zorgen, een goed initiatief vind ik. De kinderen worden dan verzorgd door een aantal vrouwen. Toen we in die ruimte binnen kwamen kreeg ik gelijk een baby in mijn hand gedrukt en daarna volgden er meer….. haha Super schattig die baby’s. Aan het eind van de rondleiding hebben we nog een paar belangrijke professors/ leraren van de school ontmoet. De studenten die ons rondleiden waren ontzettend enthousiast. We hebben dus een erg interessante, leerzame en gezellige ochtend gehad op het Gambian College.
's Middags hebben we nog even aan het zwembad gelegen en verslagen getypt. Vanavond weer een lekker pizza gehad. Dat is hier heel goed voor elkaar! Overal goede restaurants. We zijn nog even naar de supermarkt geweest en daarna zijn we gelijk naar slapen. We gaan morgen naar voormalig slaveneiland James Eiland, ook wel Kunta Kinteh.
Vanmorgen ging heel vroeg de wekker. Toen we om half 6 eruit moesten, gingen we in een snelversnelling ons klaarmaken. Om 6 uur kwam Modou ons halen. We konden niet ontbijten dus we hadden gisteren bakjes yoghurt en crackers met Nutella gekocht. Helaas stond onze koelkast iets te hard, waardoor de Nutella vanmorgen bevroren was, vandaar droge crackers….
Modou ging met ons mee naar James eiland, waardoor iemand anders achter het stuur zat. We waren ongeveer 10 minuten onderweg toen we ineens een raar geluid hoorden. De taxichauffeur ging vaart minderen, maar ik zat bij het raam en ik zag opeens de wiel de berm in reed. Het busje kwam daardoor gelijk stil te staan en nadat we even waren geschrokken zijn wij uit het busje gaan. Gelukkig stonden we nog gewoon op onze eigen weg helft. De wielas was zomaar afgeknapt. We konden dus niet verder met het busje. Modou had gelijk zijn baas gebeld en hij was onderweg met een ander busje. Ondertussen gingen beide taxichauffeurs het busje maken en wij gingen wachten aan de kant van de weg. Na ongeveer een half uur kwam de baas aan rijden en hij heeft ons naar Banjul gebracht. In Banjul waren we gelukkig nog net op tijd voor de veerboot. We hebben kaartjes gekocht en de mensen van de CCLK (Charles, Ben, Anna en Tina) waren ook net aangekomen. Na een boottocht van ongeveer driekwartier kwamen we aan in Barra. Daar stond de taxichauffeur op ons te wachten we konden gelijk doorlopen naar het busje, goed geregeld door de CCLK mensen. Ook dit was een beetje een rammelbusje, dus met een heel lekker gevoel dat ik er niet in. Onderweg waren we helemaal oranje geworden van al het stof, handig zo’n goedkope zelfbruiner;). We gingen namelijk een stuk het binnenland in over een onverharde weg. Gelukkig had ik een zakdoek bij mij, zodat ik niet al het stof hoefde in te ademen. We reden door een heel andere Gambia dan wat we tot nu toe gezien hadden, prachtige ongerepte natuur en we zijn door een aantal boerendorpjes gereden. Dit is echt de rimboe van Gambia. We stopten bij een dorpje waar de mensen op ons stonden te wachten. Toen we het busje uitstapten zagen we dat de achterband lek was, ik vond het al zo raar hobbelen achterin het busje. Veel autogeluk hadden we dus niet vandaag…..
We kregen eerst even de kans om ons op te frissen bij een wc. We waren namelijk van top tot teen oranje van het zand. Daarna kregen we bij een monument informatie over de historie van de slavernij in Gambia en vaarden we in een bootje naar het eiland. Tijdens deze bootvaart werd er mooi Jambé gespeeld en ‘prachtig’ (lees verschrikkelijk) voor ons gezongen. Eenmaal op het eiland aangekomen kregen we een rondleiding. Dit was zeer indrukwekkend en heel interessant. Toen we weer op de kant waren kregen we ook nog een rondleiding in een museum.
De taxi was intussen gemaakt door de twee jongens die mee reisden in de taxi op het dak. In Barra aangekomen, weer helemaal oranje, moesten we even op de veerboot wachten. In Banjul konden we zo onze oude, inmiddels gemaakte, taxi weer in. Heel veilig voelde ik me niet naar al dat autopech. Gelukkig kwamen we rond 4 uur veilig en ontzettend vies aan in het hotel. We hebben ons bij het zwembad opgefrist. Maar toen ik net onder de douche stond was het water nog een beetje oranje. Nu ben ik weer helemaal schoon en gaan we zo weer lekker uit eten.
Ik heb het tot nu toe erg naar mijn zin. Ik begin me hier steeds meer op mijn gemak te voelen en daar ben ik erg blij om. Zelfs de hitte en het Engels praten begint te wennen. Owja, Mam ik ben al druk aan het oefenen met het ophangen van de was;)! Na elke dag was ophangen heb ik genoeg geoefend:P. (Thuis ga ik dat natuurlijk niet elke dag doen…)
Ik hoop dat jullie mij blijven volgen en tot de volgende blog (Die zal ik iets minder uitgebreid maken)
Liefs Xx Marije
p.s. Tussendoor zet ik ook kleine berichten op mijn facebook;)!
Mijn eerste berichtje vanuit Gambia. We hebben er nu een paar dagen opzitten en ik zal vertellen wat ik allemaal beleefd heb.
Vrijdagmorgen werd ik rustig wakker, want ik had alles al 100 keer gecontroleerd in mijn koffer en tassen. Ik ben om kwart over 9 met mama in de auto gestapt en hebben we Oma Toy en Tante Hillie opgehaald. Ik kon nog even genieten van mijn laatste autoritje. Onderweg hebben we lekker koffie gedronken met een stuk Hollandse appeltaart.
Rond half 1 waren we op de afgesproken plek op Schiphol. Toen iedereen gearriveerd was zijn we gelijk gaan inchecken. Daarna hebben we gezellig met alle familie, vrienden, Peter en Karel een drankje gedronken. Toen was het toch echt tijd om afscheid te nemen. Helaas kon ik het niet droog houden, maar toen we door de douane waren was dat snel weer vergeten. We hadden nog even tijd om wat winkels te bekijken en daarna konden we gelijk doorlopen naar onze gate. Bij de gate werd pas al onze handbagage gecontroleerd en dat duurde heel lang. Vandaar dat wij ook iets later dan gepland in het vliegtuig zaten.
Na 6 uur vliegen kwamen we aan in Gambia. We hebben een goede vlucht gehad. Helaas werd onze reis op het vliegveld vertraagd, want er moesten nog reizigers mee die in het tweede vliegtuig zaten en die was een half uur later gepland.
We hebben niet veel van het land gezien tijdens de busreis, want het was al donker geworden en we zagen alleen alles aan de kant van de weg. Wel waren deze (hoofd)straten verlicht met lantaarnpalen, iets wat ik niet verwacht had. Toen we als eerste de bus uitgingen stonden de andere studenten op ons te wachten. Erg leuk om elkaar te zien, al waren zij wel al heel bruin…en wij erg wit. We hebben ingecheckt, de koffers werden naar onze kamer gebracht (De kamers zien er prima uit, voorzien van een heerlijke airco) en hebben we nog even water bij de andere meiden gehaald. Op onze kamer hebben we met z’n vieren, in de pyjama, met water getoast op ons avontuur.
Zaterdagmorgen waren Jannike en ik al vroeg wakker, maar ik heb wel heerlijk geslapen:). Ik wou even stiekem luisteren of Michelle en Jose al wakker waren. We hebben twee kamers naast elkaar en delen 1 balkon. Ik deed de deur van onze kamer open en toen kreeg ik de schrik van mijn leven. Het was nog schemerig en er zaten ongeveer 5 apen op ons balkon. Ik gilde zo hard, waardoor Jose en Michelle dus wakker werden, maar de apen waren door het gegil ‘gelukkig’ snel verdwenen. Aan dit soort dingen moet je toch wel even wennen…los lopende dieren overal.
We hebben ons klaargemaakt voor het ontbijt, samen met de anderen boodschappen gedaan en Jannike en ik hebben onze kamer op orde gemaakt. Voor zolang hij nog netjes blijft…
Rond een uur of 12 kwamen we aan bij het zwembad. Daar hebben we de hele middag lekker gezwommen, in de zon gelegen en waterpolo (waterrugby) gespeeld. Tijdens dit soort spelletjes word ik altijd heel fanatiek, dus ik deed gewoon mee met het rugby in het water. Gelukkig hebben wij wel dik gewonnen:D!! ’s Middags kregen we nog bezoek van Metjes Krol, een docent van Windesheim..
’s Avonds zijn we gezellig met z’n allen wezen eten in een steakhouse en tegen half 1 zijn we naar discotheek gegaan. Een super, mooie, luxe discotheek. Onze eigen Bart ging daar draaien.
Charles, een van de leraren van de school van Marie, had ons naar het hotel gebracht. Onderweg kwamen we een ongeluk tegen. Er was een meid aangereden. Er stonden veel mensen bij en ook Charles ging even kijken of alles in orde was. Wij voelden ons niet echt op ons gemak, we stonden aan de andere kant van de weg, we konden niet helpen en we stonden daar als enige blanke te kijken. Gelukkig hield Charles ons goed in de gaten en kwam hij gelijk weer. Hij heeft ons veilig bij het hotel gebracht.
Zondagmorgen hebben we lekker uitgeslapen. We waren erg moe van de reis en van het uitgaan. We hebben ’s middags nog even genoten van de zon en er stond een meeting met Richard en Metsje op het programma. Met Richard, de contactpersoon van de CCLK, hebben we het programma doorgenomen van de komende maand. We hebben ook vragen gesteld aan de oudere man die ook leraar is en met Richard was meegekomen. We kregen zo al een beetje een indruk van hoe het er hier in Gambia aan toe gaat. ’s Avonds hebben we heel lekker gegeten bij de wok samen met onze taxichauffeur Modou.
Maandag werden we opgehaald door Modou en zijn we naar de school van Marie gereden. Tijdens deze rit hebben we dus al redelijk wat gezien van de omgeving en van de wijk waar we gaan lesgeven. Daar hebben we dus kennis gemaakt met de kinderen van haar school. De kinderen kwamen gelijk naar ons toe om de ‘nieuwe leraren’ een hand te geven. Verder heb ik nog even gevoetbald en gespeeld met de kinderen. Toen bijna iedereen aanwezig was, moesten de kinderen in het lokaaltje gaan zitten. Ik ging even bij de oudste kinderen kijken en ze gingen gelijk voor mij zingen. Ze hebben een aantal liedjes voor mij gezongen, super leuk, maar het was tijd om te gaan dus kon ik niet meer zien. We hadden vandaag een afspraak op the Gambian College. De eerste groep studenten is naar de Universiteit geweest, want zij hadden de College al bezocht. Jose, Michelle, Jannike en ik gingen in een ruimte zitten met drie Gambiaanse studenten en twee begeleiders/leerkrachten van de CCLK. De Gambiaanse studenten hebben eerst iets verteld over het onderwijs in Gambia. We konden alles vragen wat we wilden weten en zij hebben ook vragen aan ons gesteld. Deze informatie kunnen we goed gebruiken voor ons onderzoek.
Nadat we het lokaal moesten verlaten omdat er les gegeven moest worden, gingen de studenten ons rondleiden op de College. Zo hebben we computerlokalen gezien en de bibliotheek, klaslokalen, maar ook de kinderopvang. Deze kinderopvang is voor de kinderen van studenten. Op deze manier kunnen de jonge moeders toch studeren en voor hun kind zorgen, een goed initiatief vind ik. De kinderen worden dan verzorgd door een aantal vrouwen. Toen we in die ruimte binnen kwamen kreeg ik gelijk een baby in mijn hand gedrukt en daarna volgden er meer….. haha Super schattig die baby’s. Aan het eind van de rondleiding hebben we nog een paar belangrijke professors/ leraren van de school ontmoet. De studenten die ons rondleiden waren ontzettend enthousiast. We hebben dus een erg interessante, leerzame en gezellige ochtend gehad op het Gambian College.
's Middags hebben we nog even aan het zwembad gelegen en verslagen getypt. Vanavond weer een lekker pizza gehad. Dat is hier heel goed voor elkaar! Overal goede restaurants. We zijn nog even naar de supermarkt geweest en daarna zijn we gelijk naar slapen. We gaan morgen naar voormalig slaveneiland James Eiland, ook wel Kunta Kinteh.
Vanmorgen ging heel vroeg de wekker. Toen we om half 6 eruit moesten, gingen we in een snelversnelling ons klaarmaken. Om 6 uur kwam Modou ons halen. We konden niet ontbijten dus we hadden gisteren bakjes yoghurt en crackers met Nutella gekocht. Helaas stond onze koelkast iets te hard, waardoor de Nutella vanmorgen bevroren was, vandaar droge crackers….
Modou ging met ons mee naar James eiland, waardoor iemand anders achter het stuur zat. We waren ongeveer 10 minuten onderweg toen we ineens een raar geluid hoorden. De taxichauffeur ging vaart minderen, maar ik zat bij het raam en ik zag opeens de wiel de berm in reed. Het busje kwam daardoor gelijk stil te staan en nadat we even waren geschrokken zijn wij uit het busje gaan. Gelukkig stonden we nog gewoon op onze eigen weg helft. De wielas was zomaar afgeknapt. We konden dus niet verder met het busje. Modou had gelijk zijn baas gebeld en hij was onderweg met een ander busje. Ondertussen gingen beide taxichauffeurs het busje maken en wij gingen wachten aan de kant van de weg. Na ongeveer een half uur kwam de baas aan rijden en hij heeft ons naar Banjul gebracht. In Banjul waren we gelukkig nog net op tijd voor de veerboot. We hebben kaartjes gekocht en de mensen van de CCLK (Charles, Ben, Anna en Tina) waren ook net aangekomen. Na een boottocht van ongeveer driekwartier kwamen we aan in Barra. Daar stond de taxichauffeur op ons te wachten we konden gelijk doorlopen naar het busje, goed geregeld door de CCLK mensen. Ook dit was een beetje een rammelbusje, dus met een heel lekker gevoel dat ik er niet in. Onderweg waren we helemaal oranje geworden van al het stof, handig zo’n goedkope zelfbruiner;). We gingen namelijk een stuk het binnenland in over een onverharde weg. Gelukkig had ik een zakdoek bij mij, zodat ik niet al het stof hoefde in te ademen. We reden door een heel andere Gambia dan wat we tot nu toe gezien hadden, prachtige ongerepte natuur en we zijn door een aantal boerendorpjes gereden. Dit is echt de rimboe van Gambia. We stopten bij een dorpje waar de mensen op ons stonden te wachten. Toen we het busje uitstapten zagen we dat de achterband lek was, ik vond het al zo raar hobbelen achterin het busje. Veel autogeluk hadden we dus niet vandaag…..
We kregen eerst even de kans om ons op te frissen bij een wc. We waren namelijk van top tot teen oranje van het zand. Daarna kregen we bij een monument informatie over de historie van de slavernij in Gambia en vaarden we in een bootje naar het eiland. Tijdens deze bootvaart werd er mooi Jambé gespeeld en ‘prachtig’ (lees verschrikkelijk) voor ons gezongen. Eenmaal op het eiland aangekomen kregen we een rondleiding. Dit was zeer indrukwekkend en heel interessant. Toen we weer op de kant waren kregen we ook nog een rondleiding in een museum.
De taxi was intussen gemaakt door de twee jongens die mee reisden in de taxi op het dak. In Barra aangekomen, weer helemaal oranje, moesten we even op de veerboot wachten. In Banjul konden we zo onze oude, inmiddels gemaakte, taxi weer in. Heel veilig voelde ik me niet naar al dat autopech. Gelukkig kwamen we rond 4 uur veilig en ontzettend vies aan in het hotel. We hebben ons bij het zwembad opgefrist. Maar toen ik net onder de douche stond was het water nog een beetje oranje. Nu ben ik weer helemaal schoon en gaan we zo weer lekker uit eten.
Ik heb het tot nu toe erg naar mijn zin. Ik begin me hier steeds meer op mijn gemak te voelen en daar ben ik erg blij om. Zelfs de hitte en het Engels praten begint te wennen. Owja, Mam ik ben al druk aan het oefenen met het ophangen van de was;)! Na elke dag was ophangen heb ik genoeg geoefend:P. (Thuis ga ik dat natuurlijk niet elke dag doen…)
Ik hoop dat jullie mij blijven volgen en tot de volgende blog (Die zal ik iets minder uitgebreid maken)
Liefs Xx Marije
p.s. Tussendoor zet ik ook kleine berichten op mijn facebook;)!
-
01 November 2011 - 21:50
Marijke:
Erg mooi verslag hoor, wat een belevenissen prachtig hoor. En vooral veel leren en genieten.
Oh ja, als je bij je mam de was niet op gaat hangen, mag het wel aan de overkant hoor, hahahaha!
Groetjes en tot horens
-
01 November 2011 - 21:59
Janny:
Dat gedoe met die apen, wat een schrik! Ik was hard weggehold geloof ik. Ben je al van die dikke spinnen tegengekomen????
Wat een avontuur, mooi verslag. -
02 November 2011 - 08:36
Marije:
Madame Buiter!
Jouw versie van het 'apenverhaal' vind ik het aller- aller mooist. Haha! :P
Echt geweldig! Maar ik kan me wel voorstellen dat je erg schrok. Gebeurt je hier in Nederland namelijk niet elke dag! ;)
Je hebt mooie foto's geplaatst en ik vind het leuk om te lezen dat je het zo naar je zin hebt.
Zo'n luxe hotel met airco en zwembad zal inderdaad wel lekker zijn na een lange dag :)
Ik ga je volgende reisverslag weer lezen!
Have fun & goodluck!
Dikke kus en knuffel, Marlou -
02 November 2011 - 10:49
Janieke:
Hoi meid,
Wat een leuk verslag !
Heel avontuur.
Ook erg leuke foto's!
En die apen hahaha. Geweldig..
Ik wacht je volgende verslag af.
Heel veel plezier nog!
Liefs, Janieke -
02 November 2011 - 12:12
Janny:
Hoi Marij
Nou wat een verslag zeg,spannend hoor met die apen op jullie balkon.
Dan de reis naar het eiland met zoveel gedoe onderweg,zo maak je nog een keertje wat mee he
En die waslijn super hoor,maar dat ga je straks toch ook gewoon bij je moeder doen ha ha
Hier alles oki doki piepers eruit he he en denk vanaf morgen alweer kramen,Fanny word vandaag ingeleid(zwangerschap vergiftiging)
Vanavond uit eten met de platte vrouwen.
Rik zijn eerste tentamen vanavond
Nou we horen je morgenavond op skype bij Edwin.
Kus allemaal x x x -
02 November 2011 - 18:33
Dorien:
Hey meid,
Heb je verhaal gelezen,
wat leuk allemaal, en die apen wat een humor zeg! haha
De foto's zien er ook top uit :D
en al lekker bruin hihi..
nou wacht op het volgende verhaal
heeel veel plezier nog
Liefs
-
02 November 2011 - 20:47
Peter:
dag Marije
Ik ben blij dat je eerste ervaringen in Gambia overwegend positief zijn, behalve de pech met de auto dan. Ik hoop dat je het les geven aan de Afrikaanse kinderen ook zal bevallen. Doe de CCLK mensen vooral de groeten en ik verheug me nu al op het vervolg van jouw avontuur.
groet Peter -
02 November 2011 - 21:20
Janny:
Hoi Marije
Fanny is vanmiddag bevallen van een dochtertje,ze heet Anne.
Liefs mam x x -
02 November 2011 - 22:00
Harriet:
Nou wat een belevenissen al op zo'n korte termijn. Leuk hoor en al leuke foto's. Dat mooie weer lijkt mij ook wel wat. Het weer is hier ook lekker, maar geen korte broeken weer. Met Winnie ook alles goed, morgen even weer longeren. Veel plezier nog en we blijven je volgen.
Groetjes aan Jose.
De Middeljansjes. -
03 November 2011 - 12:17
Ria Eding:
Hé Marije, leuk om alles te lezen wat al hebt beleefd. Ik zie je zo voor me staan en dan gillen naar die apen. Fijn ook dat er allerlei dingen worden ondernomen en dat je wat van het land ziet.
We blijven je volgen de komende weken.
Hartelijke groet van ons allen -
03 November 2011 - 14:13
Oma Toy:
Hallo Marije
Heb vanmorgen samen met mama je verslag gelezen en je mooie foto' bekeken.
Wat al een belevenissen daar zeg.
Wens je nog heel veel plezier ennne o ja we gaan zaterdag olioebollen eten ha ha zal een paar voor je bewaren hoor.
Liefs oma Toy -
07 November 2011 - 19:33
Geke & Lotte Ploeger:
Hoi Marije,
We hebben je avonturen gelezen en je foto's bekeken, het ziet er allemaal erg leuk uit. Wat een belevenis!!!
Geniet er maar van, tis zo weer voorbij.
Neem je even zo'n klein babytje voor me mee? Lot wil nog wel een zusje met krulletjes en bruine ogen.
Groetjes van ons Geke, Lotte en Buddy. -
09 November 2011 - 12:27
Anneke Vedder:
Hallo Marije,
Gisteravond kreeg ik van je moeder jouw adres om je reisverslag enz. te kunnen bekijken, erg intressant hoor en wat een belevenissen allemaal. Je dagen zijn volgens mij allemaal erg druk met veel indrukken en leuke mensen om je heen. Het weer is daar nog helemaal super he, je zult wel lekker bruin terug komen. Hier is het momenteel erg koud en mistig, echt herfstweer dus geniet nog maar even van de warmte. Marije we blijven je volgen en wensen je nog veel plezier in Gambia.
Groeten van de Veddertjes.
Anneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
